Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Κατούρα να φύγουμε!

Περίεργο το καλοκαίρι αυτό και δε μπορώ να ορίσω τον λόγο.
Ούτε αισθάνομαι ότι πήζω, ούτε ότι κάνω διακοπές. Μάλλον καλό θα είναι γιατί όταν πήζεις, πήζεις και όταν κάνεις διακοπές (συνήθως) κρατάνε λίγο και μετά...πήζεις. Οκ, μάλλον το ξεκαθάρισα μέσα μου, καλά είναι τα πράγματα...

Αυτή την περίοδο το χάη-λάητ του φάδερχουντ είναι το πότυ τρέινινγκ (ελληνικμάν, βγάλαμε την πάνα!).

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό, για όσους δεν είναι μερικές πίστες μπροστά: 

  • Δεν γεμίζεις μισό καροτσάκι σούπερ μάρκετ με πάνες με το καλησπέρα.
  • Δεν βάζεις βγάζεις, πετάς πάνες.
  • Δεν βάζεις κωλοκρέμες σε συγκαμένους πωπούς.

Αυτά για τα δεν...τι κάνεις όμως που δεν το έκανες παλιότερα;

  • Παρακαλάς, κάνεις τάματα, δωροδοκείς, υποχρεώνεσαι για ένα κατουρηματάκι στην τουαλέτα. 
  • Πας μαζί του, βγάζεις βρακάκι, ανεβάζεις στη λεκάνη, περιμένεις μαζί του, πανηγυρίζεις, κατεβάζεις, βάζεις βρακάκι Χ 10 φορές την ημέρα.
  • ξυπνάς που και που αν τον ακούσεις το βράδυ να χει ζόρια, τον ρωτάς αν θέλει να ρίξει ένα κατούρημα στα τυφλά και αναλόγως ακολουθείς την παραπάνω διαδικασία, ή επιστροφή στο κρεβάτι σου.
  • Και το πρωί, μάταια προσπαθείς να του πεις ότι το morning wood δεν είναι κακό πράγμα, αλλά φυσιολογικό... 
 


Και αυτά αν είσαι τυχερός και σου κάτσει το βραδινό. Αν όχι κλειδώνεις έξω από το δωμάτιο τον Στρως Καν και ντύνεσαι καμαριέρα...

Επίσης στα θετικά είναι ότι αν είναι αγόρι πηγαίνεις μαζί του τουαλέτα σε μωλ, εστιατόρια κλπ και κατουράτε παρέα όρθιοι. Κάνετε κόντρα ποιος θα κατουρήσει πιο μακρυά και τον αφήνεις πάντα να κερδίζει.



Αυτά με το ψιλό...

Με το χοντρό, ας το, είναι άλλο κεφάλαιο! Υπάρχουν διάφορες όμορφες γωνίες του σπιτιού που θα τον χάσεις και μετά από λίγο θα τον δεις να τρέχει με ένα εξόγκωμα στο πίσω μέρος του βρακιού του - πολλές φορές δε, να σκορπάει διάφορα κακαρατζάκια αριστερά δεξιά σαν κατσικάκι...

Που θα πάει, θα το κατακτήσουμε και το χοντρούλι. Βέβαια, όταν θα συμβεί, θα μου στοιχίσει μια περιουσία με τόσα που του χω τάξει...


Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουμε και κρίση!




2 σχόλια:

prozak είπε...

ανυπομονώ να το ζήσω..!!!

με έκανες να ονειρεύομαι σκατουλάκια σε όλο το σπίτι, και δεν ανατριχιάζω από φρίκη...!!!

Λες να αφήσω τον μπαμπά να αναλάβει την εκπαίδευση, ή θα πάει ο γιος μου φαντάρος με πάνες..???

χαχαχαχα
Να τον χαίρεσαι..!!!

ChristinaD είπε...

ακριβώς στην ίδια κατάσταση είμασταν το καλοκαιράκι!!αξέχαστες στιγμές!!!