Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Μαστρο-μπαμπάκας

Αυτές τις ημέρες που ο καιρός επιτέλους είναι χειμωνιάτικος, αν δεν θέλετε να κλειστείτε σε κάνα Γκόλντεν Χωλ, Κόσμος, ΙΚΕΑ κλπ με ρίσκο να αρπάξετε την ακατονόμαστη γρίπη, σας έχω πρόταση για χειροτεχνία.

Πώς θα κάνετε έναν ανεμόμυλο:




















Θα χρειαστείτε:
  • ένα κύλινδρο από παπιέ ντε κωλ, 
  • λίγο χαρτόνι,
  • και χρωματιστό χαρτί ή έγχρωμες σελίδες από περιοδικό,
  • ψαλίδι - κοπίδι
  • κομμάτι ψιλό σύρμα

Ξεκινάτε με το παπιέ ντε κωλ. Μπορείτε να του ζωγραφίσετε μια πόρτα, παράθυρα, βουκαμβίλιες, ότι θέλετε. Επίσης μπορείτε να ανοίξετε πόρτες και παράθυρα με το κοπίδι/ψαλίδι σας. Εσείς αποφασίζετε το βαθμό δυσκολίας που θέλετε να επιβάλετε στον εαυατό σας.




















Εγώ έκοψα κούφωμα και πόρτα και τα κόλλησα στον τοίχο, έτσι ώστε να ζωγραφίσω τον καλό κύριο μυλωνά να χαιρετάει με τη μουστάκα του από μέσα!

Για σκεπή κόβετε ένα στρογγυλό κομμάτι χαρτιού λίγο μεγαλύτερο από τη διάμετρο του κυλίνδρου. Δείτε το παρακάτω για περισσότερα:

















Αφού φτιάξετε τη σκεπή, παίρνετε κόλα και την κολλάτε στον κίλυνδρο.

Τώρα το μόνο που σας μένει να κάνετε είναι να φτιάξετε τον έλικα και να το μοντάρετε με τρόπο που θα μπορεί να γυρίζει. 

Τον έλικα τον έφτιαξα με χαρτόνι και τον διακόσμησα με κίτρινο χαρτί. Μπορείτε να τον διακοσμήσετε με ότι θέλετε, ακόμα και με κομμάτια πανιού. 

Ο μηχανισμός για να περιστρέφεται...εδώ θα ευχόμουν να είχα αυτά τα χάλκινα καρφάκια που ανοίγουν στα δύο. Επειδή όμως δεν είχα, χρησιμοποίησα ένα συρματάκι που δένουν τα καλώδια όταν παίρνεις μια νέα ηλεκτρική συσκευή (ή αυτά που δένουν σε 1000 σημεία τα παιχνίδια στη συσκευασία και βλαστημάς κάθε φορά που ανοίγεις για το παιδί σου καινούριο παιχνίδι...).
















Αφού κάνετε μια τρύπα στον έλικα και μια τρύπα στο σημείο του κυλίνδρου που θα τη στερεώσετε, περνάτε το συρματάκι ανάμεσα από τα δύο και κάνετε από ένα κόμπο στις δύο του άκρες. Ο έλικας στερεώνεται και μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα ανάμεσα στους δύο κόμπους. 

Voila!  Καλή επιτυχία και να θυμάστε ότι ένα υποψήφιο σκουπίδι μπορεί με λίγη φαντασία να γίνει το πιο ωραίο παιχνίδι. 


Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Τιν τούτου μάναμ?

Και αναφέρομαι σε αυτή τη νέα βιονική γρίπη που κυκλοφορεί και που θερίζει ότι βρει στο διάβας της. 
Όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ και τα μάτια σας κλείνουν από την ταλαιπωρία, ή παρεμβάλλεται ένα φορτωμένο μυξομάντιλο στο οπτικό σας πεδίο θα ξέρετε. Για τους υπόλοιπους...ΠΡΟΣΟΧΗ - Γρίπη οδοστρωτήρας.

Στην οικογένεια "κομιστής" (θυμάστε αλήθεια τη βουτιά Ζαχώ;) ήταν ο παππούς. Ο Σέργιος έπεσε ηρωικά με 6 ημέρες ακατέβατα 38,8-39+, εμείς τα είδαμε όλα, και αισίως εχθές ο μικρός ξεμπέρδεψε και σερνόμαστε εμείς με κεφάλι πυρηνικό αντιδραστήρα.


















Βασικά συμπτώματα:

  • 5-6 ημέρες συνεχούς πυρετού μέχρι και 39,5. 
  • Βήχας υγρός γαϊδουρινός
  • Τρελή καταρροή 
  • υδαρή κακά
  • ατονία
  • ανορεξία 
Πάρτε άμεσα τον/την παιδίατρό σας για να δουν το παιδί και να σας δώσουν τις ανάλογες οδηγίες. Προσοχή γιατί μπορεί να γυρίσει σε ωτίτιδα, βρογχίτιδα, και τα λοιπά εις-ίτιδα...

Εμείς ηρεμήσαμε μόνο μετά από εξέταση αίματος που επιβεβαίωσε την γρίπη και όχι κάτι άλλο.


Αυτά τα καλά...όπως είπαμε, όσοι δεν το ΄χετε φυλαχτείτε, όσοι το περνάτε υπομονή και περαστικά. Όσοι το περάσατε - έλεος, όχι ξανά!!!




Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Πώς είπατε, δεν άκουσα;....

...Ορίστε;
















Πρωινό στο κρεβάτι; Παρα-λάστ γίαρ...

Δε βαριέσαι, η νέα τάξη πραγμάτων έχει ξυπνήσει τον ΥΕΑ (υποψήφιος έφεδρος αξιωματικός για τις αναγνώστριες) μέσα μου. 
Γρήγορος, αθόρυβος, ελίσσεται στο σκοτάδι και κάθε κίνησή του παίζει σκληρό πόκερ με το χρονόμετρο. Αυτός είναι ο μπαμπάκας κάθε πρωί γουήκ-ντέηζ, τώρα πλέον που κυνηγάει το ΤΡΑΜ σαν να ναι πόνυ εξπρές.

Να ναι καλά η swissmiss που μου ΄φτιαξε το κέφι σήμερα!

ΥΓ: για αυτούς που ακόμα διατηρούν το προνόμιο να απολαμβάνουν την άνωθεν πολυτέλεια, να ενημερώσω ότι ούτε τα Σου-Κου παίζει πρωινό στο κρεβάτι. Έχει όμως πρωινό με το παιδάκι. Καλύτερο; μμμμμ, σίγουρα!




 

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

5-4-3-2-1- Λίφτοφ!!

Αυτή είναι μια από τις νέες μόδες στο σπιτικό μας. Τα διαστημικά λεωφορεία και οι πύραυλοι. Καιρός ήταν να αλλάξουμε λίγο τις εμμονές μας γιατί είχαμε πήξει στις φαγάνες και στα φορτηγά! 
Και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να κατακτήσουμε το σύμπαν, σκάει ένα αφιέρωμα στο Κ της προηγούμενης Κυριακής που έλεγε ότι η NASA ετοιμάζει αυλαία για τα διαστημικά λεωφορεία...Ντάμν! Δεν πειράζει εμείς θα "καβαλήσουμε" τα νέα εργαλεία, όχι την παλιατζούρα.
                              



















Εδώ θα πρέπει βέβαια να σημειώσω ότι η νέα τρέλα για το διάστημα είναι μικρόβιο που έσπειρε η μαρκησία, η οποία σε μια άλλη ζωή θα ήθελε να είναι κάπτεν στο Γκαλάκτικα. Ίσως να είναι και μοιραίο, καθώς ο Σέργιος όταν ήταν ακόμα στην κοιλιά της μάνας του είχε πάρει θέση ανάποδα, δηλαδή έβλεπε προς τα εμπρός. Στα αγγλικά αυτή η στάση ονομάζεται "star gazer" (αυτό που κοιτάει τα άστρα).
Ένηγουέη, επειδή για την ώρα δε μπορούμε να πάμε στο Κέηπ Κανάβεραλ να δούμε τα "Λόκετς" (rockets) από κοντά, βρήκα τη λύση να έρθει το βουνό στον Μωάμεθ...




Το "εργαλείο" αυτό είναι το Rocket XL από την Kidsonroof. Είναι η ίδια εταιρία που κατασκευάζει τα συμπαθέστατα σπιτάκια από χαρτόνι.


Οι διαστάσεις του είναι 140Χ100Χ100 και η τιμή του €42. 


Το υλικό, ανακυκλωμένο χαρτί ελεύθερο από οποιασδήποτε μορφής χημεία...

 

Πατάω add to basket και με χαρά βλέπω ότι έχουν και paypal











Τέλεια. Σέργιε, έτοιμος; 
Φάηβ, φοορ, θρι, του, ουάν, ΛΙΦΤ-ΟΦ!!!!!!!


















Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Katanga-Κατάνγκα!

Το ΣουΚου που μας πέρασε, αρχικά είχα προσδοκίες να αμολήσω για πρώτη φορά τον Σέργιο στις χιονισμένες πίστες. Ε, φυσικά ο καιρός Μπάχα Καλιφόρνια μας άλλαξε τα πλάνα και μείναμε στην CA να αγναντεύουμε την ηλιόλουστη Αίγινα απέναντι (όχι ότι είναι άσχημο και αυτό).
Ε, όλη μου τη λύσσα κάπου έπρεπε να την εκτονώσω. Έτσι το έριξα στη μύηση του Σέργιου στην ινδιάνικη κουλτούρα. Γλώσσα (τις εξής δύο λέξεις "κατάνγκα και "ούγκα-ούγκα"), χορός (χοροπηδηχτό σαν να σου πατάνε τον κάλο εναλλάξ). Κάτι όμως μου έλλειπε. 
Τι μου λείπει, τι μου λείπει (όχι τούλιπ). Μου έλλειπε ένα ινδιάνικο τσεκούρι. 
Εκεί λοιπόν ξύπνησε ο Μαγκάιβερ μέσα μου. Η κλασική σκηνή που ο πολυμήχανος μαγκα-ιβερ κοιτάει γύρω του, ξύνει το κεφάλι του, στραβομουτσουνιάζει και μετά αρχίζει και μαζεύει μια τσίχλα, ένα τσιμπιδάκι και κόκα κόλα και φτιάχνει μια πυρηνική χειροβομβίδα.  
Να λοιπόν πως μπορείτε να φτιάξετε ένα τσεκούρι ινδιάνου:
















Θα χρειαστείτε ένα τελειωμένο ρολό κουζίνας, και ένα κομμάτι χαρτόνι, πιθανώς από χαρτόκουτο.
Σκίζετε με τον ελβετικό (πάντα στην τσέπη) σουγιά σας μια εγκοπή στον κύλινδρο από το ρολό κουζίνας (μια οπή σαν μεγάλο κερματοδέκτη). Εκεί θα σφηνώσετε σε λίγο την λάμα που θα κατασκευάσετε από χαρτόνι. Αυτό είναι απλό. Ζωγραφίστε επάνω στο κομμάτι χαρτόνι ένα τραπέζιο και κόψτε το με ψαλίδι. Η μικρή έδρα του τραπεζίου θα έρθει να σφηνώσει στην οπή του κυλίνδρου.
Έτσι λάμα και λαβή θα γίνουν ένα τσεκούρι. Ινδιάνικο τσεκούρι!
















Η διακόσμηση του τσεκουριού είναι υπόθεση του μικρού. Αν έχετε κηρομπογιές νομίζω ότι κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Αλλά και οι μαρκαδόροι καλά θα δουλέψουν, με λιγότερες αντοχές στο νερό.

Μπορείτε επίσης να κολλήσετε κομμάτια από δέρμα ή μαλλί και ότι άλλο θέλετε για να γίνει το τσεκούρι ακόμα πιο σούργελο.

Αυτά με τους Ινδιάνους. Καλή σας διασκέδαση. ΟΥΓΚ!



Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Ιnsert coin to continue

Έχουν γραφτεί πολλά σε αυτό το μπλογκ. Και τα περισσότερα είναι ευχάριστα, άλλα είναι πιο σοβαρά, άλλα πιο ανάλαφρα, άλλα περιττά, άλλα χρηστικά. 
Στο 89 όμως ενός Σαββατοκύριακου και μιας περιόδου γιορτών, ένα έχω να πω με σιγουριά, που όσοι είναι γονείς το ξέρουν - όσοι όχι, δώστε βάση: 
Το "πάρενχουντ" εκτός από ωραιάδες και όλα τα καλά είναι ένας ατελείωτος αγώνας! Και όταν λέμε ατελείωτος, ενωούμε θρι-σίξτι, τουέντι φόρ σέβεν, ινσάιντ άουτ - νόκ άουτ. 
Και εκεί που πας να σπάσεις και να αρχίζεις να ουρλιάζεις από την κούραση και από τα μηδενικά αποθέματα υπομονής, μια θεϊκή δύναμη παρεμβαίνει και σε περνάει στην επόμενη πίστα.

















Όπως στα ηλεκτρονικά που παίζαμε μικροί, που έχανες, έβγαινε το γκέημ όβερ, και η αντίστροφη μέτρηση δέκα δεύτερα. Αν είχες άλλο κέρμα (δεκάρικο!!) συνέχιζες και προχωρούσες. Ε, αυτό το κέρμα κάπως σου έρχεται και προχωράς...

Ακούω ησυχία, μάλλον επιτέλους κοιμήθηκε το καμάρι μας. 
Αυτό σημαίνει για τους μπάτσελορ φίλους που δεν το ζουν, ότι τώρα έχουμε κανα 2-3 ώρες να κουλάρουμε (και οι μοναδικές μέσα στην ημέρα). Μέχρι αύριο που το κόλπο αρχίζει πάλι από την αρχή.
Καλή εβδομάδα και με αγωνιστικούς χαιρετισμούς...


Β.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Έργο Μακέ(ν)το!

"Και σας ρωτώ τώρα: Είναι τούτο το έργο ΜΑΚΕΤΟ;". Μια από τις ιστορικότερες ατάκες του Σημιτάκου, που φαντάζομαι πως θα ένοιωσε όταν πήγε με τη Δαφνούλα να δει τον "Λόγο του Βασιλιά"...

Τι να πει κι αυτός (και τι κάνουμε κι εμείς έκτοτε...).
Ωστόσο, για να φύγουμε από πολιτικά που μυρίζουν ναφθαλίνη και να έρθουμε στα δικά μας, εμείς έχουμε να κάνουμε και με μακέτο και με...makedo!


Τι είναι το makedo; Είναι ένα μαγικό κουτάκι που περιέχει ένα σετ από ειδικούς πλαστικούς συνδέσμους, μεντεσέδες και ένα εργαλείο σαν πριόνι. 


































Με όλα αυτά και με ότι περιττό υπάρχει στο σπίτι (χαρτόνια, πλαστικά, κουτιά, ρολά κλπ) και με την απαραίτητη φαντασία μπορείτε να κάνετε "παπάδες!" Δείτε το παρακάτω βίντεο:



How to makedo - extended from MAKEDO on Vimeo.


Δεν είναι τρομερό;
Η κάθε συσκευασία κοστίζει 25 ντόλαρς και η αποστολή είναι δωρεάν! Να το 'ξερα πιο πριν δεν θα είχα πάει όλα αυτά τα χαρτόκουτα από την μετακόμιση στην ανακύκλωση...

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Όταν ο μπαμπάς μπαίνει στο pause #3

Οκ, μπήκε το έντεκα και από τα new year's resolutions μου είναι να σταματήσω να βλέπω ειδήσεις και τηλεόραση γενικότερα. Ή τουλάχιστον να βλέπω τηλεόραση μετά τις 11 που όλο και καμιά καλή ξένη σειρά θα έχει. 


















Ο λόγος, εκτός από τους προφανείς τριτοκοσμικούς μιντιακούς, είναι ότι δεν μπορώ άλλο να με καταθλήβουν. Δεν αντέχω άλλο να με εγκλωβίζουν σε εικόνες και καταστάσεις μιζέριας, λες και δεν υπάρχει αύριο. Τι έχει γίνει ρε γ@#το, μας έχουν φτύσει με μια γιγάντια χλέπα και έχουμε κολλήσει από κάτω.

Και η μιζέρια στη μιζέρια, πάει ασορτί και με την αγαπημένη εκπομπή στην Πεινα-λόγκα.


Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις μπαμπακα-ιστορίες; Έχουν και παραέχουν. Γιατί αν δεν δέχεσαι ερεθίσματα, εικόνες, χρώματα και αρώματα, είναι σαν να τρίβεσαι σε έναν τοίχο από γυαλόχαρτο μέσα σε νιρβάνα, αβασάνιστα, αβάδιστα, άγαλμα.

Δόξα τω Θεω που υπάρχει και το ευλογημένο το ιντερνέτ. Γιατί και τα (ελληνικά) περιοδικά, ή τελειωμένα ξεκωλάκια θα έχουν, ή σαπιοκοιλάδες με χοντρούς σβέρκους και κοχίμπα στουμπωμένα στα χείλη, ή ατελείωτα γκάτζετ του πανακρίβου για να τρώνε τα μιζεριασμένα ματάκια ψάρια και να αναπολούν τις καλές παλιές εποχές που σου έβγαζε πιστωτική και η ΕΒΓΑ της γειτονιάς...
Όσο για τα νέα και τις τάσεις...περσινά ξινά σταφύλια. 

Έτσι αγαπητοί μου έρχομαι εις το ψητό (έχετε αλήθεια παρακολουθήσει τον Βγενώ που πετάει που και που αυτά τα εις- για να λανσάρεται και πιο "αρχαιοπρεπής";- μεγάλη πλάκα...), έρχομαι εις το ψητό λέω με μια πρόταση ιντερνετική για να ανοίξει λίγο το μάτι...















Ο λόγος για μια σημερινή μου ανακάλυψη, το Convoy
Είναι ένα μπλογκ μόνο με φωτογραφίες από "πράγματα που μου αρέσουν", όπως λέει και ο δημιουργός. 

Θα μου πείτε, ότι αρέσει στον τύπο δεν θα πει ότι σώνει και καλά θα αρέσει και σε όλους...























Εγώ πάντως όσο και να σκρόλαρα δε βρήκα κάτι που να μη μου αρέσει!!!!

Ποδήλατα, ρούχα, παπούτσια, διακόσμηση, παιχνίδια για μεγάλα παιδιά...ωραία πράγματα που σου δίνουν ιδέες, σε φτιάχνουν και σε κάνουν να σκέφτεσαι δημιουργικά. Να ψάχνεις και να μην περιμένεις να σου έρθουν έτοιμα, ειδικά σε μια περίοδο που γενικά το "δεν έχεις" παίζει πολύ...

Έτσι λοιπόν από σήμερα, όταν ο μπαμπάκας "μπαίνει στο pause" γουστάρει να χαζεύει που και που τις εικόνες από το Convoy να ανοίγει το μάτι του και να εμπνέεται*.

Αν σας αρέσει βάλτε το στα αγαπημένα. Τύφλα να χουν τα wallpaper, monocle και τα ρέστα...



______
* Η εικόνα μιας Leica M7 μπορεί να οδηγήσει σε καταναλωτική καταστροφή, ή απλά σε αναζήτηση της παλιάς μου SLR. Επιλέγω το δεύτερο και εξηγούμαι για τα περί έμπνευσης...Καλή ιδέα (!) θα τραβήξουμε τον μικρό με φιλμ, που δεν το έχουμε κάνει ποτέ.



Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Πρώτη και καλύτερη

Ημέρα του χρόνου και όσοι ξυπνάνε νωρίς - θέλουν δε θέλουν - λίγο μέσα στη νιρβάνα τους, λίγο μέσα ακόμα σε πόστ-σελεμπρετουάρ διάθεση, αλλά και αυτοί που ακόμα κοιμούνται - όλοι έχουμε βάλει ντέρτια και βάσανα στην άκρη, τουλάχιστον για το γούρι.

Πρώτη και καλύτερη ημέρα γιατί είναι σαν μια μαύρη τρύπα - ελντοράντο στο χρόνο. Πέρσι δεν είναι, φέτος ακόμα δε το νιώθουμε, πώς το λεγε ο Παπάζογλου; - στη ρωγμή του χρόνου!

Ξεχωριστή λοιπόν μέρα και σήμερα θα γράψω για τη γλυκιά χαοτική μαρκησία, τη μια και μοναδική μανούλα του Σέργιου και τη δική μου μεγάλη καψούρα. 

 







Η μπολγκοταυτότητά της δεν είναι τυχαία...είναι μια μεθυστικά χαοτική τύπισσα. Αυτή η γυναίκα αλλάζει ανάλογα με άγνωστους πάντα παράγοντες. Εκπέμπει σε εξωγαλακτικές συχνότητες. Παλιά μου έλεγε ότι έχει έρθει από τον πλανήτη Νίμπλιτς (ακόμα ψάχνω αν πραγματικά υπάρχει αυτό το αστέρι). Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να βλέπει ρετρό Στάρ Τρεκ, πίνοντας σπάισυ τσάι σε ακριβή τζι-τζιμίντι πορσελάνη (με το μικρό δαχτυλάκι σηκωμένο), έχοντας μόλις τελειώσει τρομερό φαγητό που έφτιαξε από συνταγή από το ίντερνετ. Και για να ξελαμπικάρει από τη δουλειά θα διαβάσει αγαπησιάρα Τζέην Όστεν και ντάρκ Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Χάος...;















Είναι η απόλυτα τέλεια μητέρα - αλλά γι αυτό δεν αμφέβαλα ποτέ. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, κι ας θέλει να λανσάρεται ως χαοτική. Μπορεί να μάθει τα πάντα και να κάνει τα πάντα. Θα ρωτήσει για τα πάντα, θα ψάξει για τα πάντα. 
Είναι δίκαια, είναι αθεράπευτα ευαίσθητη, είναι εκρηκτική.

Κάθε μέρα, κάθε χρόνος που περνάει την ευχαριστώ που φτιάξαμε μαζί μια οικογένεια, και όσο τραγικά κλισεδάτο κι αν ακούγεται -δεν αντέχω θα το πω για φινάλε - με κάνει καλύτερο άνθρωπο.


χχ Μαρκίς, the absolute.