Εγώ δυστυχώς δεν έχω τις γνώσεις για να κάνω "ερμηνεία περιβάλλοντος". Προσπαθώ όμως να κάνω κάτι συνδυαστικό, τουλάχιστον όσο η βόλτα γίνεται σε αστικό περιβάλλον.
Το ΣΚ κάναμε πολλές "βόλτες-χεράκι" μπαμπάς και υιός. Εκεί στα πρότυπα της αξιοζήλευτης "ερμηνείας περιβάλλοντος" δημιούργησα το δικό μου υβριδικό σχήμα. Αυτά που παρατηρήσαμε και ερμηνεύσαμε ήταν τα παρακάτω:
Κακά
Πολλά κακά, βωμάνε, προσέχουμε να μη τα πατάμε κια ας τα κάνουν σκυλάκια. Ο μπαμπάκας μαζεύει με σακούλα τα κακά του Marco, αλλά υπάρχουν και κύριοι ή κυρίες που δεν το κάνουν αυτό και είναι κακό!
Δέντ(ρ)α
Πολλά, μεγάλα και μικρά. Όταν είναι σε σειρά στα πεζοδρόμια είναι μια καλή αφορμή για να μαθαίνουμε να μετράμε. Όταν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα δέντρα (τα βασικά - ελιά, πεύκο, κυπαρίσσι, νεραντζιά, λεύκα, κλπ) το κάνουμε.
Βλάκας
Ξέρω, είναι "κακιά" λέξη, αλλά η οργή μου υπερνικά τη σύνεση για το λεξιλόγιο του μικρού. Βλάκας λοιπόν είναι αυτός που παρκάρει κάθετα και επάνω στο πεζοδρόμιο το λατρεμένο του αυτοκίνητο. Μας χαλάει τη βόλτα, μας αναγκάζει να βγούμε στο δρόμο και να κινδυνεύσουμε ή στην καλύτερη να του σκουπίσουμε τον προφυλακτήρα. Βλάκας λοιπόν και λίγο του είναι. (δεν λέω γάιδαρος γιατί τα συμπαθώ πολύ τα καημένα τα ζωάκια αυτά...)
 |
| via |
Δεντρολίβανο (έρπον)
Υπάρχει μια πολυκατοικία με πολύ περιποιημένο βραχόκηπο. Σε μια μεριά "ξεχειλίζει" ένα έρπον δεντρολίβανο. Κόβω μια μυτούλα και τη δίνω να τη μυρίζει ο μικρός. Ενθουσιάζεται και την κρατάει μέχρι το σπίτι. Όταν τον ρωτάω πως μυρίζει που απαντά "ωλαία" χαμογελώντας.
Κύματα
Στη θάλασσα. Τον συναρπάζουν από μικρό, ειδικά άμα λυσσομανά ο Νοτιάς και χτυπάν με μανία στον κυματοθραύστη. Σηκώνουν έναν πίδακα δέκα μέτρα. Θυμάμαι όταν ήταν πιο μικρός που δε μιλούσε, προσπαθούσε να μας περιγράψει τα κύματα με ήχους και παντομίμα...
Σμαρτ
Το αυτοκίνητο. Το έχει ο θείος του και έχει μεγάλο κόλλημα...Νομίζω ότι έχει γίνει ένα ζωντανός ανιχνευτής Σμαρτ, είτε αυτά βρίσκονται σε κίνηση ή σε στάση. Τώρα απλά προσπαθούμε να μάθουμε τα χρώματα. Κόκκινο σμαρτ, γκρι σμαρτ κοκ.
Τραμ
Συναρπαστικό όταν περνάει και πάντα το χαιρετάμε. Άμα δεν είναι ζοχάδας ο οδηγός του απαντάει με το χαρακτηριστικό κουδούνισμα.
Μπο-μπο-μπο (ακα Φορτηγό)
Η μεγάλη μας καψούρα...Βλέπε σμαρτ, μόνο που τα επίπεδα ενθουσιασμού χτυπάνε τιλτ!
Αυτά με τον υβριδικό μου τρόπο ερμηνείας, που λίγο ή πολύ τον κάνουν φαντάζομαι όλοι, ειδικά όταν μπαίνεις στην περίοδο του "τι είναι αυτό;".
Ωστόσο, αν βρεθείτε σε κάποια εκδρομή παρέα με βιολόγο, περιβαντολόγο, δασολόγο και άλλα συναφή ζητήστε του να σας "ερμηνεύσει" ότι ερέθισμα δέχονται οι αισθήσεις σας. Είναι μαγικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου