Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Δύσκολοι καιροί για οικολόγους

...και για "ψαγμένους" γενικότερα, αν και μου τη δίνουν και οι δύο χαρακτηρισμοί, καθώς ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να "χαρακτηρίζομαι" όταν αναζητώ λύσεις που δεν βλάπτουν την υγεία μου και το περιβάλλον.

Τέλος πάντων, ήταν που ήταν στραβός γιαλός, ήρθε και η οικονομική κρίση και πλέον και στραβά αρμενίζουμε.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, με την παραδοχή ότι γνωρίζεις τους κινδύνους και αρχίζεις να αναζητάς "πράσινες" εναλλακτικές. Σε όλα. Στις μεταφορές, στην ένδυση, στη διατροφή, στο σπίτι.

Μπαίνεις σε πολυμάγαζο μπεμπέ και κατευθύνεσαι στον πάγκο με τα μπιμπερό:

- γεια σας, ψάχνουμε για μπιμπερό/παγουράκι χωρίς PBA...
- χωρίς τι;
- PBA,...χημικά που βλάπτουν τον άνθρωπο...
- ααααα, όλα αυτά τα μπιμπερό είναι από ειδικό πλαστικό, υποαλεργικό, είναι καλά.
- ναι, ξέρω, αλλά μάλλον δεν μας κάνουν, θα πάρουμε τα γυάλινα (και καλά θα κάνουμε).

safesippy - "καθαρό",δοκιμασμένο, τέλειο


 Και από το στόμα προχωράμε προς τα κάτω...στις κρέμες περιποίησης του μωρού/παιδιού.

 - αυτή είναι καλή, όλες οι μαμάδες αυτές παίρνουν...και η δική σας μητέρα την ίδια θα σας έβαζε...
- ναι, αλλά μήπως έχει Parabens...
- <έκφραση Ροφού> δεν ξέρω, εμείς αυτά έχουμε...δείτε τι γράφει το κουτί.

αφρόλουτρο Weleda με καλεντούλα


Σας άνοιξε η όρεξη και για άλλα; Διατροφή! Μεγάλο κεφάλαιο...

αγγούρι το καρότο - via 











€1 το κιλό τα συμβατικά φρούτα και λαχανικά, €3,5 τα βιολογικά.
Καταλήξαμε να παίρνουμε δύο σετ τρόφημα: συμβατικά για εμάς (την γενιά του Αουτάν και του Κατόλ) και βιολογικά για τα παιδιά.
Όσο για τη γεύση, "φρούτα" θα βρείτε μόνο σε πάγκους βιολογικής λαϊκής. Τα σούπερ μάρκετ πουλάνε τα πάντα σε  γεύση αγγούρι.

Να σας πάω στο σπίτι; Αποφασίσαμε να βάψουμε το σπίτι μας με φυσικά χρώματα. Μετά από πολύ έρευνα καταλήξαμε στα χρώματα της Auro. Ανοίγεις το κουβαδάκι και μοσχοβολά πορτοκαλέλαιο!

χρώμα auro

Ωστόσο δώσαμε μάχες με τον μπογιατζή, που δεν το ήθελε γιατί δεν μπορούσε να το "στρώσει" (δεν είχε πλαστικούρα να απλώνει). Αναγκαστήκαμε και πληρώσαμε τα διπλάσια σε υλικά για να μην έχουμε καρώ τοίχους.

Δεν είναι ακατόρθωτο να βρει κανείς τις "πράσινες" λύσεις. Μου τη δίνει όμως που λόγω της προσφοράς /ζήτησης, τα οικολογικά προϊόντα ισούνται με προϊόντα πολυτελείας.

Τελικά  αναρωτιέμαι αν το "πράσινο" ζην θα μπορέσει να επιβιώσει μέσα στο σκοτάδι της ελληνικής άγνοιας (και άρνησης να "ψαχτούμε" - άρα να είμαστε "ψαγμένοι") και την οικονομική κρίση. Θέλει επιμονή (και χρήμα). Και είμαστε (και εδώ) πολύ πίσω.
Δύσκολοι καιροί για οικολόγους... 


Για περισσότερη πράσινη ανάγνωση (όχι ανάπτυξη, ΕΛΕΟΣ πια) μπορείτε να επισκεφθείτε τα παρακάτω:
 



Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Άγρια φύση


Καλό το Αττικό Πάρκο. Κι αν έπαθε το παιδί παροξυσμό με τα ζώα και δεν μπορείς να το κάνεις καλά; 
"Πώς κάνει η αλεπού; Η καμηλοπάρδαλη; Το ρακούν,το τσιτάχ";
Αν έχετε βαρεθεί να τα λέτε, να τα κάνετε, να η ευκαιρία να ξυπνήσετε το ζώο μέσα τους (μα τι λέω, αυτό έχει γίνει εδώ και καιρό - <ταύροι εν υαλοπωλείο;;>).
Τες-πα, εντόπισα την Oeuf που μεταμορφώνει το βλαστάρι σας σε γούτσου-γούτσου ζωάκι και κάνει τη μάθηση παιχνίδι και το παιχνίδι μάθηση.




















Μετά τη μεταμόρφωση εσείς απλά καλείστε να διαχειριστείτε τη ζούγκλα στο σπίτι σας. Ξέρετε άλλωστε...























































Το κάθε σετ κοστίζει $ 48 και κατασκευάζεται από 100% μαλλί αλπακά, από γυναίκες σε χωριά ιθαγενών της Βολιβίας με τις προδιαγραφές Fair Trade. Η εταιρία υποστηρίζει αυτές τις κοινότητες για να καλύψουν έξοδα υγείας και εκπαίδευσης.

Καλή φάση ε;

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Οι φίλοι μας τα ζώα

Τελικά εμείς πήγαμε στο Αττικό Πάρκο...εμείς και η υπόλοιπη Αττική.
Όπως και να έχει το πράγμα, ο χώρος είναι πολύ απλωμένος και καλά οργανωμένος, έτσι ώστε να μη σου χτυπάει άσχημα η πολυκοσμία.

 Η "out of Africa" Marquise





Τι μάθαμε (ή επιβεβαιώσαμε) λοιπόν από τη χθεσινή επίσκεψη;

Όπου μπαίνει "ξένο" χέρι, γίνονται θαύματα.
Ο μάνατζερ είναι Γάλλος. Θυμάστε παλιά την κατάσταση ενός μίνι ζωολογικού κήπου στον εθνικό κήπο στο κέντρο της Αθήνας, ή στην παραλία της Θεσσαλονίκης (απέναντι από το βασιλικό θέατρο)...βρώμα και κατάντια.

Επιλέγουμε αντιστάρ ημέρες
Οι προηγούμενες μας επισκέψεις - πριβέ και οι δύο - ήταν Καθαρά Δευτέρα και Κυριακή του Πάσχα. Το Αττικό Πάρκο είναι ανοιχτό και αργίες, αν είσαι Αθήνα είναι ότι καλύτερο!

Επιλέγουμε αντιστάρ ώρες
Ποια ώρα θα πάνε όλοι για φαγητό στα Βλάχικα στη Βάρη που είναι και στη γειτονιά; Εμείς φτιάχνουμε σαντουιτσάκια από το σπίτι και τρώμε παρέα με τα ζώα - αγαπημένο μέρος, αυτό δίπλα στις αρκούδες.

Η μεσημεριανή σιέστα ισχύει και για τα ζώα
Αλλά....αν πάτε κατά τις 2, τα περισσότερα ζωάκια (τα θηλαστικά) την πέφτουν για ύπνο. Σιγά μην είναι απίκο να σας παίξουν και κουκλοθέατρο! Μαμ, κακά και νάνι.

Ένα Κοάτι λιώνει στον ύπνο στο κλαρί..















Μια ίσον καμία (κοκ)
Κάθε φορά που πάτε με τα παιδιά,  ανακαλύπτετε νέα πράγματα. Αλλιώς τα έβλεπε ο μικρός μας στο 6μηνο, στον χρόνο στα δύο χρόνια. Αφασία...

Αθλητικό παπούτσι (φοράω)
Πολύ περπάτημα και κυνήγι. Πόσο χεράκι πια να κρατήσουν; Θέλουν να απελευθερωθούν. (το καρότσι κατάλαβα ότι πλέον είναι ψιλο-ντροπή ή ότι έχει αόρατα καρφιά).

Όποιος προσέχει κερδίζει!
Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας διαγωνισμό γνώσεων και να επιβραβεύσετε την προσοχή με ένα ωραιότατο δωράκι από το πωλητήριο του πάρκου. Τιμές για όλα τα γούστα.

Ένας σκύλος στο σπίτι εξοικειώνει το παιδί
Με τα ζώα εν γένει. Τρόμαξα να μαζέψω τον μικρό που κυνηγούσε τις κατσίκες να τις ταΐσει χορταράκια, αλλά και στον "κήπο με τις μαϊμούδες" που χάιδευε τους λεμούριους κάττα και ήθελε να μπει στο σπίτι τους.
 
"Μόνο ένα μπε, έλα, μαμ, μόνο ένα"

Περάσαμε πολύ ωραία. Αφήσαμε για το τέλος το δελφινάριο.

Καλά στημένη η παράσταση, αλλά προσωπικά με βρίσκει αντίθετο η οποιαδήποτε είδους παράσταση με ζώα. Το επιχείρημα ότι τα δελφίνια είναι δεύτερη γενιά σε αιχμαλωσία δεν μου αρκεί.
Μόλις έμαθα από φίλο ωκαιανολόγο / θαλάσσιο βιολόγο ότι η μητέρα μπορεί και "εξιστορεί"  πληροφορίες στο παιδί της όταν μεγαλώνει, με τον ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας τους.  Άρα τα συγκεκριμένα μπορεί και να ξέρουν για την "μεγάλη θάλασσα" και τα ωραία της, κι ας μην έχουν ποτέ κολυμπήσει εκεί. Έμαθα κι άλλα πολλά που θα σας χαλάσουν τη διάθεση. Άσε, ναι "γλυκά και χαμογελαστά τα δελφινάκια"....

Πριν αφήσουμε πίσω το πάρκο, ο μικρός κέρδισε επάξια το δώρο του, απαντώντας στην ερώτηση:
- "ποιο ζωάκι σου άρεσε πιο πολύ;"
- "Μα-μού"
- "τι κάνουν οι μαϊμούδες;"
- "κούνια"

Ένας φανταστικός  λούτρινος λεμούριος, σαν τον φίλο του που χάιδεψε, έπεσε στην αγκαλιά του πριν ο μικρός παραδοθεί στον Μορφέα στο δρόμο της επιστροφής.

 






Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Φλασάκι: You Tarzan, me Jane

ή αλλιώς "Lions and tigers and bears, oh my!" (Μάγος του ΟΖ)

Κυριακή, τέλειος καιρός, μια καλή πρόταση είναι να πάει κανείς στο Αττικό Πάρκο. Εκεί μπορεί να δεί οοοοοοοόλα τα ζωάκια.










Άλλη τρομερή βόλτα, πιο κοντά στην εγχώρια φύση, είναι τα πρώην βασιλικά κτήματα στο Τατόι.
















Αν είστε φαν της πανίδας πηγαίνετε στο πρώτο. Αν είστε φαν της χλωρίδας στο δεύτερο.

Συνεχίζεται....









Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Φλασάκι

Ο Αποστόλης ο Γκλέτσος σε τηλεκουτσοπολίστικο τώρα:

"έχω αλλάξει πάνα στην κόρη μου - την έχω κάνει μπάνιο"

ΜΠΠΠΠΠΠΠΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΑΑΑΑΑΑΒΟ μεγάλε!

;-)




Νερό απάνω

Ή σε μια λιγότερο περιφραστική έως και ινδιάνικη μετάφραση, βροχή!
Ακούω τη βροχή όλο το βράδυ και χαίρομαι γιατί το είχε ανάγκη λίγο ο τόπος να ξεδιψάσει και να καθαρίσει. Και έχει ρίξει μπόλικο πράγμα...

Επειδή όμως είναι Σάββατο και δε μας πάει να καθίσουμε (ακόμα μια μέρα) μέσα, μπορούμε να ρίξουμε λίγο Βρετανικό ταμπεραμέντο στο μπριόζο Ελληνικό και να πάρουμε τους δρόμους, έστω και με βροχή.

(<daydream break> Λονδινάκι τώρα, μια πρωινή βολτούλα με το "ντριζλ" να σε μουλιάζει ως το κόκαλο και να χώνεσαι από καφέ σε μαγαζί, θα τα 'δινα όλα)

Πίσω στο γιουνανιστάν, έλεγα ότι μου τη σπάει που κωλώνουμε με το πρώτο βροχάκι και κλεινόμαστε σπίτι. Που οδηγούμε στη Συγγρού και στην εθνική με 40 μη τυχόν και μας φύγει το αυτοκίνητο κάτω από τα πετάλια μας. Που βουλώνει το σύμπαν και πρέπει να κουβαλάς μπρατσάκια, κουλούρες και κανένα ζόντιακ μαζί σου. Στη χειρότερη να φοράς γαλότσες.

Και επειδή η "ταλαιπωρία" της βροχής θέλει καλοπέραση και στυλ, και επειδή όπως σε όλα (ακόμα περισσότερο στα παιδιά), πρέπει να το "πουλάς" το πράγμα για να πείσει, έχω το καταναλωτικό όργιο της ημέρας, που όμως αυτή τη φορά αξίζει τον κόπο και τα χρήματα!

Νιτσεράδες, γαλότσες, ομπρέλες για τα παιδιά χωρίς PVC από την Hatley!
Υπάρχουν σχέδια για αγόρια και κορίτσια....



Creepy Bugs Boys' Raincoat
Farmer Jack Boys' Raincoat




















Watermelons Girls' Raincoat

Desert Horses Girls' Raincoat

Το ατρόμητο απαρέλ μπορεί να συμπληρώσουν γαλότσες και ομπρέλες...
Rescue Animals Kids' Rain Boots
Desert Horses Kids' Umbrella


Α, το μαγαζί τούτο, έχει και πολύ μουράτα τισερτάκια για τους μπαμπάδες. Μια ευχάριστη αλλαγή από τα μπλουζάκια - κινητή διαφήμιση μέγκα μπράντς (έχω πράν(d)a, γκού(τζ)ι, και καβαλάρη με ματσούκ').

Λοιπόν, το Φθινόπωρο (σαν να) έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ, να το προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή! (και όπως λέει και ένας φίλος, δεινός ιστιοπλόος, "ο βρεμμένος τη βροχή δε τη φοβάται").























Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Μπαμπάκας κομάντο

Δεν μπορώ να αποφασίσω αν το παρακάτω προϊόν είναι μούφα ή βολικό...
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό: άλλαγμα ον δε ρόουντ. 
Το συναντήσαμε και σε προηγούμενο ποστ και σιγά σιγά ανακαλύπτω ότι η ξένη αγορά έχει επενδύσει σοβαρά σε τσάντες αλλάγματος για μπαμπαδες, τόσο που οι τσάντες έγιναν γιλέκα!

Το Diaper Vest της DadGear υπόσχεται χάντς φρη καταστάσεις με πολλές μυστικές θήκες και φερμουάρ για να εξοπλιστείτε για μια βόλτα. Πώς ήταν ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ στο Κομάντο; Ένα τέτοιο πράγμα.

Το μπαμπάκας τελέ-μπλογκοσόπινγκ λοιπόν παρουσιάζει τοοοοο....Ντάιπερ Βεστ. Επαναστατικό, αυτόνομο, αποκαλυπτικό....


πολλές δυνατότητες....

και θήκη για μωρομάντηλα...


load up your guns


Όλα τα έχει το γιλεκάκι το τρελό (εκτός από όντορ φρη θήκη για τα λερωμένα)!!!
Σπεύστε να προλάβετε!

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Πλάθω κουλουράκια...

...και ότι άλλο κατεβάσει με Play Doh. Μπάι φαρ καλύτερα από τις δικές μας πλαστελίνες...
Μου αρέσουν τα χρώματα, τα αρώματα, η ζυμαρέ υφή, η φυλική σύστασή τους και ότι μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει και να εξακολουθεί να ξετρελαίνει το παιδί σου. Άρα δε χρειάζεται και να έχεις τελειώσει καλών τεχνών για να τολμήσεις να δημιουργήσεις.

Με τον γιο μου κάνουμε υλικά τα οποία μεταφέρουν - κουβαλάνε μπουλντόζες και φορτηγά, αλλά και διάφορα άλλα μεταφορικά μέσα όπως βάρκες, αεροπλάνα, τρακτέρ...μεγάλα να είναι και να κάνουν θόρυβο!

ποιός λέει ότι η "οικοδομή δε δουλεύει";

Και όταν ο μπαμπάς είναι βαρετός, παίζουν μαζί του οι φίλοι του, τα μεγαλύτερα παιδιά της  γειτονιάς. Μαζεύονται όλα επάνω από ένα τραπέζι και δημιουργούν. Από φαγητά μέχρι...κινητά!


Δεν είναι τυχαίο αυτό το προϊόν! Πρόσφατη διαφήμιση της SONY για τις τηλεοράσεις BRAVIA ήταν βασισμένη σε animation με play doh. Εκεί να δεις δημιουργικότητα και έμπνευση.



Επίσης βρίσκω πολύ κουλ μπαμπάδες και μαμάδες κανένα βράδυ σε εστιατόριο, ή και το πρωί στο γραφείο με υπολείμματα play doh στις σόλες των παπουτσιών τους! Σημάδι ότι χαίρονται τα παιδάκια τους (ή απλά ότι παίζουν και μόνοι τους στη ζούλα καμιά φορά!)

Αθάνατο "πλάθω κουλουράκια"...


Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Νους υγιής εν σώματι υγιεί (από νωρίς)

Τώρα να γίνω Λιακόπουλος και να αρχίσω να λέω ότι τα λέγαν οι αρχαίοι Έλληνες; Ότι, ότι συμβαίνει στον κόσμο έχει ρίζα ελληνική;
Όχι.
Ωστόσο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες στην Αμερική, απέδειξαν ότι η καλή φυσική κατάσταση στα παιδιά επηρεάζει (θετικά) την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.
Οι έρευνες έγιναν σε παιδιά ηλικίας 9-10, τα οποία μετά από συγκεκριμένη σωματική άσκηση πέρασαν και κάποια διανοητικά τεστ. Τα παιδιά με την καλύτερη φυσική κατάσταση τα πήγαν πολύ καλύτερα στα τεστ από τα υπόλοιπα. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώθηκε και από μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου των "φιτ" παιδιών, όπου διαπιστώθηκαν αναπτυγμένα τα Βασικά Γάγγλια και Ιππόκαμπος (τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αντίληψη και την μνήμη).





Άρα είχαν δίκιο οι αρχαίοι ημών πρόγονοι με τα ρητά τους!








Μπορείτε να διαβάσετε όλο το ρεπορτάζ στους New York Times (δυστυχώς στα αγγλικά).

Μου αρέσουν πολύ τα σπορ και τα τιμώ όποτε βρω τον χρόνο. Όταν μεγαλώσει ο μικρός θα του γνωρίσω μερικά από τα αγαπημένα μου για να έχω την καλύτερη (και πιο έξυπνη) παρέα μαζί μου, μέχρι να με παρατήσει αργότερα για καλύτερες δικές του παρέες.

Μου την ψιλοδίνουν όμως οι Αμερικανιές του έλα να μετρηθούμε ποιος την έχει μεγαλύτερη. Να μετρήσουμε το IQ μας και αν δεν είμαστε στα επίπεδα Αϊνστάιν, να λιώσουμε στο τρέξιμο, τώρα που το τεκμηριώσαμε και επιστημονικμάν.

Και για επίλογο, να Λιακοπουλίσω λίγο ακόμα και να πω στους Αμέρικαν φρέντς, πως οι αρχαίοι ημών λέγαν επίσης και το "(παν) μέτρον άριστον"...! Γιού νόου...;







Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά...

Όπως έλεγε και ο Νιόνιος. Και το "τι" αναφέρεται στη μουσική για παιδιά.
Εμείς ήμασταν τυχεροί και μεγαλώσαμε με την μοναδική "Λιλιπούπολη", με "Μορμόλη", με τον "Μάγο με τα χρώματα" άντε και με τον δίσκο από τα Στρουμφάκια.


Ο "Μάγος με τα Χρώματα" στροβιλίζεται και πάλι στο πικάπ μου

















Όμως ρε σεις, δεν μπορώ να ακούω τους Μαζού εντ δε Ζου! Ήμαρτον.
"Μια τσίκα κατσίκα, γλυκιά μου πιτσιρίκα" τσιφτετελιά, που παίζεται με έναν τράγο "με ένα μούσι που τρώει σούσι και έχει μπαρμπέρη στο Μαρούσι" και θέλει "στην αγκαλιά του να 'ναι ως το πρωί". Καλά που δεν έχουμε κόρη. Θα έβαζα κατευθείαν το "έλα στον παππού, και μη κοιτάς αλλού", ή κανέναν Τσιμογιάννη "και κάνεις και ζημιές (δις), με εκείνες τις λοξές σου τις πύρινες ματιές".

Τσιφτετέλι κατσίκας μετά λικνιζομένων γκομενακίων


Βρήκα πολύ ενδιαφέροντα όλα τα σχόλια που γράφτηκαν κάποια στιγμή στο "είμαι μαμά".
Και ξέρω, οι Μαζού "ξεπουλάνε", άρα αρέσουν, άρα παίζουν στα περισσότερα σπίτια. Και άμα η οικογένεια και τα παιδιά περνάνε καλά, καλά κάνουν! Ναι, είναι αλήθεια ότι έχουν "σύγχρονο" και "πολυ-πολιτισμικό" ήχο. Ναι, δεν είναι μονότονα και κουλτουριάρικα! Εμένα όμως να με συγχωρέσουν οι μαζού που μπήκαν για λίγο στο αυτοκίνητο και μετά κατά λάθος "χάθηκαν".  Sorry!!

Ξέρετε τι με ενοχλεί σε όλη αυτή την υπόθεση (εκτός από το άκουσμα αυτό καθ' αυτό, αλλά τούτο είναι υποκειμενικό θέμα); Ότι το όλο project μαζού, είναι μια πρόχειρη μαζ(ου)κή αρπαχτή, όπως άλλωστε τα περισσότερα γύρω μας.

Δεν προσπάθησαν οι τύποι να γράψουν - με πλάκα δε λέω - στοίχους της προκοπής, που να έχουν έστω ένα τόσο δα διδακτικό στοιχείο (τουλάχιστον στα περισσότερα) και που κάτι τέλος πάντων να διαμορφώνουν στο παιδί. Και οι στολές από τα ζώα στα βίντεο κλιπ είναι από το Πατρινό Καρναβάλι 1982. Ο Άλκις Στέας λείπει μόνο.

Τέλος πάντων, επειδή είναι Δευτέρα και γκρινιάζω, να πως το κάνουν στα ξένα...
Καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας και κύρους, σωστά μηνύματα, προσεγμένα πράγματα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Sesame Street!



Τι να κάνω, που ακόμα δεν τα μιλάμε τα "ξένα"....
Κου-κου βάου- κου-κου βάου-βάου-βάου...


Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Βόλτα το soo-koo

Παρασκευή σήμερα και προβλέπεται αίθριος καιρός για το Σαββατοκύριακο. Ευκαιρία για μια ωραία φθινοπωρινή βόλτα στη φύση.

Υπάρχουν πολλά που μπορεί κανείς να κάνει "εκεί έξω" και όσο μεγαλώνει το παιδί τόσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται μια περιπέτεια στο βουνό ή σε ένα δάσος. 

Ένα από τα αγαπημένα μας είναι η "ερμηνεία περιβάλλοντος":
Δημιουργείς ένα παιχνίδι ερωτήσεων και αναζητήσεων, τις περισσότερες φορές "βιωματικό", μέσα από το οποίο το παιδί  "ερμηνεύει" και γνωρίζει τον χώρο στον οποίο βρίσκεται.

Δάση - WWF Ελλάς
  • πώς μυρίζει ο αέρας;
  • πόσα διαφορετικά δέντρα βλέπεις;
  • τι ζωάκια άραγε να ζούνε εδώ;
  • τι μας προσφέρει το δάσος;
  • από τι κινδυνεύει το δάσος;
  • τι μπορούμε να κάνουμε για να το προστατεύσουμε;
...και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις που μπορούν να φέρουν τα μικρά μας ακόμα πιο κοντά στη φύση.



Και όταν τελειώσουν οι ερωτήσεις και οι αναζητήσεις έρχεται και η ώρα της κατασκευής ενός..."μόμπιλο της φύσης". Η ιδέα αυτή είναι εμπνευσμένη για ακόμα μια φορά από τον φίλο Joel.

nature mobile by Joel

Θα χρειαστεί να αναζητήσετε μικρά "δώρα" του δάσους όπως κουκουνάρες, μικρά κλαδιά, αποξηραμένα λουλούδια, φλοίδες κορμών και ότι άλλο βρείτε που θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον, ή θα σας "πει" κάτι. Μια λεπτή πετονιά θα συνθέσει τα κομμάτια του έργου στο σπίτι.

Τι λέτε, πάμε βουνό;







Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Σαβουάρ βιβρ για εκγυμοσύνη

Είχα αρχίσει να ξεχνάω τα στάδια της εγκυμοσύνης, πότε κάνεις "αυχενική διαφάνεια" πότε "Βήτα επιπέδου", να μετράω σε "εβδομάδες" κλπ. Τους τελευταίους μήνες όμως δύο συνάδελφοι στο γραφείο και μια κολλητή φίλη είναι έγκυες και έχουν ξαναζωντανέψει τις μνήμες της περιόδου της εγκυμοσύνης. 

Ήταν συναρπαστική φάση και αυτή...αν και η εγκυμοσύνη της marquise ήταν γενικά φυσιολογική, είχα πολύ αγωνία να πάνε όλα καλά με τη μητέρα και με το παιδί. Φαντάζομαι όταν θα έρθει η ώρα για τον δεύτερο γύρο, ότι θα είμαστε περισσότερο κουλ και θα ξέρουμε πάνω κάτω τι μας περιμένει. 

Ένυγουέη, ένα από τα πράγματα που μαθαίνει κανείς από την πρώτη του φορά είναι να αποκτήσει prego-etiquette - ή αλλιώς σαβουάρ βιβρ προς εγκύους.


www.misscellania.com

Σε αυτό το πνεύμα παραθέτω μερικά σημεία που χρήζουν προσοχής:

Απαγορευμένες ερωτήσεις προς μια έγκυο....
  • είσαι έγκυος; (αν είναι θα στο πει η ίδια)
  • πρέπει να έχεις σκάσει στο φαΐ
  • πω-πω, είσαι έτοιμη να εκραγείς από στιγμή σε στιγμή!
  • είσαι σίγουρη ότι δεν έχεις δύδιμα;
  • να σου χαϊδεύω την κοιλίτσα για γούρι;
  • (να αγγίζεις/χαϊδεύεις κοιλιά χωρίς να ρωτάς)
  • πονάει η μέση σου; ναι κι εμένα με σφάζει τελευταία κάθε φορά που σηκώνομαι από το κρεβάτι...
  • περπατάς σαν πάπια!
  • έχω μια φίλη που γεννούσε 15 ώρες!
  • άντε καλέ, από πίσω είσαι μια χαρά!

Κινηθείτε σε αυτό το πλαίσιο και θα είστε ασφαλείς (και κύριοι!)!



ΥΓ.  Το ποστ αυτό είναι αφιερωμένο στον ταξιτζή που κατέβασε την έγκυο γυναίκα μου στον 7ο Αυγουστιάτικα στη μέση της Συγγρού, επειδή τον παρακάλεσε να σβήσει το τσιγάρο του.





Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Η-Αρ

Αν κάποιος άτεκνος χριστιανός διαβάζει το blog αυτό και άλλα από συγγραφείς μπαμπάδες και μαμάδες, ενδεχομένως να συμπεράνει: 

Α. ότι η ζωή μας είναι κολλημένη στο παιχνίδι, σε κουφές ιστορίες και κατανάλωση μπεμπέ γκάτζετ, ή

Β. ότι όλα είναι όντως σούπερ γουάου και άρα έχουμε μαζέψει στοίβες εξώδικα από την durex.

Η αλήθεια, όπως πάντα, βρίσκεται στη μέση. Το να είσαι γονιός έχει μεν χαρές, συγκινήσεις, τρελίτσα, έχει όμως και αγωνίες, στενοχώριες, πολύ ευθύνη. Γι αυτό σήμερα αποφάσισα να γράψω για την παροχή πρώτων βοηθειών σε παιδιά και βρέφη.

Τον χειμώνα που μας πέρασε, η marquise κανόνισε να παρακολουθήσουμε ένα σεμινάριο πρώτων βοηθειών από την Πνοή. Η Πνοή είναι μια Μ.Κ.Ο. που δημιουργήθηκε για να στηρίξει τον χώρο Εντατικής Θεραπείας παιδιών και νεογνών.

Το σεμινάριο ήταν πάρα πολύ καλό και σας προτείνω να αναζητήσετε τρόπο να παρακολουθήσετε ένα και εσείς, με την ευχή και την ελπίδα να μη χρειαστεί να κάνετε τη γνώση σας πράξη ποτέ...

Μέχρι τότε θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα βασικά βήματα για καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (CPR) και για απόφραξη αναπνευστικής διόδου (όταν το παιδί καταπίνει κάτι και πνίγεται).

1.  καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση για παιδιά



2.  καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση για βρέφη



3. απόφραξη αναπνευστικής διόδου για παιδιά


 

3. απόφραξη αναπνευστικής διόδου για βρέφη






Όλα τα παραπάνω βίντεο είναι ευγενική χορηγία του Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον(University of Washington School of Medicine)

Εδώ μπορείτε να δείτε περισσότερα εκπαιδευτικά βίντεο για πρώτες βοήθειες και να κατεβάσετε σε έντυπη μορφή τα βασικά βήματα CPR για να τα έχετε πρόχειρα (πχ με μαγνητάκι στο ψυγείο, στο πορτοφόλι σας...).

Όλα αυτά, "αχρείαστα να είναι", άλλα ας μη ξεχνάμε, με λίγη μόνο γνώση και ψυχραιμία μπορούμε να σώσουμε τη ζωή ενός δικού μας ή ενός ξένου ανθρώπου...

ΥΓ. Το "call nine-one-one!" που έχουμε πλέον αποστηθίσει από τα έργα και τις σειρές, στη χώρα μας είναι το "πάρε το 166"!



Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Γουέν Βέφα μετ Τζέιμη

Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι λίγο άσχημα απέναντι στους μπαμπάδες και στις μαμάδες που έχουν κοριτσάκι, γιατί τα περισσότερά  μου ποστ είναι γραμμένα με τη ματιά του μπαμπά που έχει γιο.  
Έτσι σήμερα είπα να το μοιράσω λίγο και να γράψω για μαγειρέματα και κουζίνες που παραδοσιακά αφορούν τα κορίτσια, αν και βλέπω ότι και τα αγοράκια τη βρίσκουν με αυτό το σπορ. 
Άλλωστε οι μεγαλύτεροι σεφ είναι γένους αρσενικού (κλασική δικαιολογία μαμάς που προσπαθεί να πείσει τον μπαμπά να αφήνει τον γιο να παίζει με τις κατσαρόλες...)

Via Kidsmodern




















Ανακάλυψα πρόσφατα την παραπάνω Δου-νου-του κουζίνα και μου άρεσε πολύ! Για να τη φτιάξετε θα χρειαστείτε μόνο ένα καλό χαρτόκουτο, μαρκαδόρους, κολλητική ταινία, ένα κοπίδι και αναλόγως πόσο Μαγκάιβερ είστε μπορείτε να το εξελίξετε! 

Μια λίγο πιο ακριβή και ελάχιστα σύνθετη κατασκευή είναι η παρακάτω. Σας θυμίζει κάτι;

Via Ohdidoh




















Είναι κατασκευασμένη από προϊόντα ΙΚΕΑ!

Via Ohdidoh


Υπάρχουν δεκάδες ιδέες στο internet για να αποκτήσει η κόρη σας (ή και ο γιος σας) μια κουζίνα από τα χεράκια του μπαμπά, με λίγα χρήματα και DIY διάθεση. Δεν έχετε παρά να το γκουγκουλάρετε και να διαλέξετε την ιδέα που ταιριάζει στην όρεξη, τις ικανότητες και τον χρόνο που διαθέτετε! 

Και όπως λέει και η κα. Βέφα στο τέλος κάθε συνταγής: Κααααααλή σας όρεξη! 





Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Τοπ Φάηβ - Σχολείο

Ξεκινάει η φετινή σχολική χρονιά και είναι η πρώτη φορά που δεν το βλέπω με τη ματιά του "ωχ πακέτο, από σήμερα βγαίνουν τα σχολικά στους δρόμους..."

Σε αυτό το πνεύμα, το πιο ρομαντίκ, προσπάθησα να καταγράψω τα τοπ φάηβ πράγματα που μπορώ να φέρω στο μυαλό μου για τις δικές μου πρώτες ημέρες στο σχολείο. Ιδού τα αποτελέσματα:

1. Τσουρέκι βουτιά στο γάλα κακάο για πρωϊνό στην κουζίνα. Τρομακτικός συνδυασμός, ειδικά αν το τσουρέκι είναι από τον Τερκενλή...

2. Μπιμπίκιασμα (από την ψύχρα) περιμένοντας το σχολικό, γιατί ο Σεπτέμβρης τότε και στη Θεσσαλονίκη "τσιμπούσε" το πρωί. Δεν έβαζες φουτεράκι, γιατί μετά την πρώτη ώρα το έβγαζες και μετά το κουβαλούσες όλη μέρα. Αν το έχανες, αυτό είχε επιπτώσεις....

Ο μπαμπάκας (μπλε) με μέχρι τώρα κολλητό, αναμένουν το σχολικό














3. Η επιλογή "ζευγαριού" σου στον αγιασμό, που ισοδυναμούσε με ένα άτυπο συμβόλαιο με τον "κολλητό" για τη χρονιά που ξεκινούσε. Έπρεπε να δράσεις έξυπνα, γρήγορα για να μη βρεθείς με τον λάθος άνθρωπο δίπλα σου...

4. Το άνοιγμα της εξώπορτας το απόγευμα, για να παίξεις στη γειτονιά, αφού είχες κάνει τα "καθήκοντά" σου. Έμοιαζε με το μπαμ στην εκκίνηση του ιπποδρόμου! Βουρ έξω για αλητεία όσο ακόμα δε νύχτωνε νωρίς...

5. Το μαζοχιστικό μικρό άγχος, κάθε Κυριακή για τα μαθήματα της Δευτέρας. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα άφηνα κάτι αδιάβαστο και στην τύχη...

Θυμάστε τα δικά σας; Ίσως σας φτιάξουν την ημέρα. Με εμένα δούλεψε...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ξεφυλλίζοντας απόψε τα όνειρά μου....

Όχι!!! Δεν θα γράψω για τον Τόλη, ούτε για τις (αιώνιες) καψούρες του. Εξάλλου ο άνθρωπος χρωστάει τώρα.... Απλά, σήμερα Κυριακή, ημέρα των (ένθετων) περιοδικών, θυμήθηκα τα παιδικά περιοδικά.

Εμείς μεγαλώσαμε με "Μπλέκ" και "Αγόρι". Ο Μπλεκ ήταν πιο "βαρβατίλα" σαν να λέμε ΠΑΟΚ, ενώ το Αγόρι ήταν πιο κυριλέ, σαν να λέμε Άρης (όπως καταλάβατε ο μπαμπάκας μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη...). Υπήρχε και ένα κουλτουριάρικο, το "Ρόδι". 
Τα κορίτσια είχαν την "Μανίνα", "Κατερίνα" και την "Σούπερ" έκδοσή τους...

Αγόρι με αφιέρωμα ΠΕΛΕ, Μανίνα με αφιέρωμα WHAM















Μια πρόταση παιδικού περιοδικού για παιδιά (δημοτικού;) είναι το αγγλικό ANORAK.



Ως αγγλικό περιοδικό, είναι στα αγγλικά (νταααα!), αλλά τα κείμενα είναι μικρά, απλά και μάλλον καλά για τα πρώτα βήματα των μικρών στην εκμάθηση ξένης γλώσσας.

Η εικονογράφηση και το όλο στήσιμο του περιοδικού είναι μπροστά και με έντονο άρωμα "εξωτερικού".


Ότι πρέπει δηλαδή για να λειτουργήσει ως ένα ανοιχτό παράθυρο του παιδιού στον κόσμο. Καλό το internet, αλλά και η χαρά του να λαμβάνεις το συνδρομητικό περιοδικό σου κάθε τόσο είναι διαφορετική...


we love birds - σαλόνι από το ANORAK

Three poems - σαλόνι από το ANORAK















To ANORAK εκδίδεται κάθε 3 μήνες και η ετήσια συνδρομή στοιχίζει 13 αγγλικές λίρες. Περίπου όσο 5 Κυριακάτικες εφημερίδες. Μάλλον αξίζει τον κόπο...(!)


Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Σκόνη-φρή Αρτ

Θυμάμαι χρόνια πριν πιάσουμε με την marquise τις κιμωλίες και αρχίσουμε να σερνόμαστε στα πεζοδρόμια (βλέπε χρώματα παντού), τον στωικό κουμπάρο μας να απορρίπτει ιδέες περί ντουλαπιών-μαυροπίνακα στην κουζίνα γιατί "οι κιμωλίες θα αφήνουν σκόνες παντού".

Τα χρόνια πέρασαν, γίναμε όλοι μπαμπάδες και μαμάδες, ο κουμπάρος μου φαίνεται ότι εμμένει ακόμα στις απόψεις του περί κιμωλόσκονης, εμείς δε, του δίνουμε και καταλαβαίνει και μέσα και έξω από το σπίτι. 

Ωστόσο, πρόσφατα ανακάλυψα μια έξυπνη λύση που δεν πιάνει χώρο στο σπίτι (όπως οι μαυροπίνακες), ούτε αφήνει σκόνη (όπως οι μαυροπίνακες!).

Είναι η ideapaint μια ειδική μπογιά η οποία μετατρέπει τις επιφάνειες σε λευκοπίνακα, ή όπως λένε στο χωριό μου γουάητ μπορντ. 

ideapaint products



Η πρόταση αυτή θα αρέσει σε ντιζαϊνάτους μπαμπάδες, αρχιτέκτονες, web developers, γραφίστες, οδοντίατρους, λοιπούς έχοντες ipad, iphone, κρεμ dahon και...τον κουμπάρο μου. 
Αν δεν μπορείτε να συμφιλιωθείτε με λίγους χιλιάδες κόκκους σκόνης παραπάνω, τότε do it. 

Οι εφαρμογές του είναι πραγματικά έξυπνες και μπορούν να εφαρμοστούν τόσο στο παιδικό δωμάτιο, όσο και σε άλλα μέρη του σπιτιού...

brainstorming σε ideapaint




ideapaint στο παιδικό δωμάτιο




















Οι μαρκαδόροι φεύγουν με ένα πανάκι, όπως στους κλασικούς λευκοπίνακες και έτσι το ντεκόρ αλλάζει ανάλογα με την έμπνευση και τη διάθεση!

Βασική προϋπόθεση για παιδική χρήση: το παιδί να καταλάβει ότι "βάφουμε μοοοοοόνο σε αυτόν τον τοίχο αγάπη μου, όχι σε όλο το σπίτι, έτσι;".  Αν αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό, έχει καλώς, αλλιώς να ετοιμάζω ποστ για DIY μπογιάντισμα με eco-paints...

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Χρώματα παντού

Σήμερα θα γράψω για μια ένα μαγικό που κυριολεκτικά χωράει σε μια τσέπη πουκαμίσου και μπορεί να απασχολήσει δημιουργικά ως και 10 παιδιά (και τους γονείς) για πολύ ώρα.

Ναι, ένα κουτάκι χρωματιστές κιμωλίες, όπως αυτές που πουλάει η IKEA, λίγη δημιουργική φαντασία και μια αυλή, πεζόδρομος, προκυμαία ή τέλος πάντων ένα πάτωμα που να μην είναι το ξύλινο παρκέ ή το μάρμαρό σας, είναι τα μόνα που θα χρειαστείτε. Από εκεί και πέρα μπαίνετε στον θαυμαστό κόσμο του sidewalk chalk και στα χνάρια του Julian Beever.


Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να δουλεύουν σε ομάδες (είναι ωραίο να τους προτείνετε να επιλέξουν ένα θέμα), τα μικρότερα μπορούν απλά να ζητάνε από τον μπαμπά και την μαμά να ζωγραφίσουν ον ντιμάντ και μετά να τα χαλάνε. Προχθές κατέβασα στην αυλή ένα κουτάκι κιμωλίες και ζωγραφίσαμε ομαδικώς.

sidewalk chalk στην αυλή
.















Εδώ οι παραγγελίες του μικρού για ένα "μπο-μπο-μπο" (φορτηγό), δύο "γκαμάνγκα" (φαγάνες) και ένα "πετααα!" (ελικόπτερο). Αυτός έδινε εντολές, εγώ εκτελούσα και μετά έβαζε τις τελευταίες πινελιές με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Από την άλλη μεριά της αυλής εξελίχθηκε ομαδικό προζέ, με θέμα καλοκαιρινό...

sidewalk chalk με θέμα διακοπές
















Τα μεγαλύτερα παιδιά τελείωσαν όλο το μπλε στη θάλασσα και μετά έφτιαξαν νησί, κότερο, ψάρια. Μου ζήτησαν να τους ζωγραφίσω έναν φοίνικα και τον καρχαρία. Το κλου ήταν που ήθελαν και τα "ψαράκια που τρώνε από το δέρμα του καρχαρία"...δεν τους χάλασα χατήρι και κότσαρα δύο.

Τα θετικά με το street drawing είναι ότι αν το κάνεις με υλικά που δεν λερώνουν και εξαφανίζονται με λίγο νεράκι του θεού (κιμωλία, παστέλ), τότε μπορείς να το κάνεις σχεδόν παντού! Στη παιδική χαρά, στον πεζόδρομο. Το αγαπημένο μας είναι στην παραλία στον Φλοίσβο αργά το απόγευμα....

Και επειδή το sidewalk chalk δεν είναι νέα ιστορία να σας θυμίσω τον Dick Van Dyke στην Mary Poppins και τη σκηνή του Chim Chim Chery. Εδώ στα Ιθπανικά: "chim chim chiró, aquello que quiero hacer lo hago yo".








Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Text or Twit me baby!

Κι όμως, έγινε κι αυτό! 
Γκατζετική ζώνη για την έγκυο μανούλα του-μπι, την οποία φοράει επάνω από την κοιλιά και κάθε φορά που κλωτσάει το μωρό, ειδικός σένσορας "το πιάνει" και στέλνει (μέσω υπολογιστή) μήνυμα στο iphone του μπαμπά ή στο twitter

kickbee εφαρμογή

kickbee καταγράφει κλοτσιές!

































Το προϊόν αυτό λέγεται kickbee και είναι μια πατέντα του Corey Menscher, μπαμπά-εφευρέτη.

Δε λέω, έξυπνο ως σύλληψη, αλλά μήπως είναι και λίγο παρατραβηγμένο; Ο.Κ, θα λάβω ένα, δύο, δέκα μηνύματα, μετά τα spam θα έρχονται σαν κλοτσιές (ή το αντίθετο;;)και στο τέλος το παιδί μου θα με εκνευρίζει πριν καλά καλά το γνωρίσω...

Κινητό λαμβάνει κλοτσιές





Και το κυριότερο...φίλε Corey...η ζώνη πώς μεταδίδει την πληροφορία στον υπολογιστή; Ασύρματα; Εδώ είναι που με έχασες ως πελάτη για τα καλά!










Άσε, εγώ τουλάχιστον θα παραμείνω παραδοσιακός, λάτρης του χειροποίητου και του χειροπιαστού κι ας χάσω και μερικές κλοτσιές! Από εκεί και πέρα, μεγάλα παιδιά είμαστε...