Από τότε τα αυθεντικά μου Γαλλικά, έμειναν στάσιμα, τα άλλα "γαλλικά" όμως τα μιλάω που και που και δυστυχώς πλέον αρκετές φορές μπροστά στο παιδί.
Μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε πρόβλημα. Τώρα όμως πια πρέπει να βάλουμε πιπέρι στο στόμα γιατί ο μικρός ξεκίνησε γαλλικάκια...άνευ μεθόδου orange.
Προχθές, επάνω στο αυτοκινητάκι του, οδηγούσε με μανία. Ξαφνικά σταματάει, πατάει στο πάτωμα, και όρθιος σηκώνει τα χέρια με νεύρο και αναφωνεί: μπλα-μπλα-μπλά (δικά του) άιντε Μανάκα!!!
Στην αρχή γελάσαμε, κοιταχτήκαμε, δαγκωθήκαμε και τώρα πρέπει να μαζευτούμε...κομμένες οι μανακίες...
(για την ιστορία, ο γράφων σε παρόμοια ηλικία μέσα στο αυτοκίνητο του παππού του, μετά από φρενάρισμα, στάθηκε όρθιος στο πίσω κάθισμα και μουτζώνοντας το παράθυρο αναφώνησε "Να! Μανάκα!!!" Τυχαίο; δε νομίζω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου