Χρώματα παντού

Σήμερα θα γράψω για μια ένα μαγικό που κυριολεκτικά χωράει σε μια τσέπη πουκαμίσου και μπορεί να απασχολήσει δημιουργικά ως και 10 παιδιά (και τους γονείς) για πολύ ώρα.

Ναι, ένα κουτάκι χρωματιστές κιμωλίες, όπως αυτές που πουλάει η IKEA, λίγη δημιουργική φαντασία και μια αυλή, πεζόδρομος, προκυμαία ή τέλος πάντων ένα πάτωμα που να μην είναι το ξύλινο παρκέ ή το μάρμαρό σας, είναι τα μόνα που θα χρειαστείτε. Από εκεί και πέρα μπαίνετε στον θαυμαστό κόσμο του sidewalk chalk και στα χνάρια του Julian Beever.


Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να δουλεύουν σε ομάδες (είναι ωραίο να τους προτείνετε να επιλέξουν ένα θέμα), τα μικρότερα μπορούν απλά να ζητάνε από τον μπαμπά και την μαμά να ζωγραφίσουν ον ντιμάντ και μετά να τα χαλάνε. Προχθές κατέβασα στην αυλή ένα κουτάκι κιμωλίες και ζωγραφίσαμε ομαδικώς.

sidewalk chalk στην αυλή

.

Εδώ οι παραγγελίες του μικρού για ένα "μπο-μπο-μπο" (φορτηγό), δύο "γκαμάνγκα" (φαγάνες) και ένα "πετααα!" (ελικόπτερο). Αυτός έδινε εντολές, εγώ εκτελούσα και μετά έβαζε τις τελευταίες πινελιές με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Από την άλλη μεριά της αυλής εξελίχθηκε ομαδικό προζέ, με θέμα καλοκαιρινό...

sidewalk chalk με θέμα διακοπές

Τα μεγαλύτερα παιδιά τελείωσαν όλο το μπλε στη θάλασσα και μετά έφτιαξαν νησί, κότερο, ψάρια. Μου ζήτησαν να τους ζωγραφίσω έναν φοίνικα και τον καρχαρία. Το κλου ήταν που ήθελαν και τα "ψαράκια που τρώνε από το δέρμα του καρχαρία"...δεν τους χάλασα χατήρι και κότσαρα δύο.

Τα θετικά με το street drawing είναι ότι αν το κάνεις με υλικά που δεν λερώνουν και εξαφανίζονται με λίγο νεράκι του θεού (κιμωλία, παστέλ), τότε μπορείς να το κάνεις σχεδόν παντού! Στη παιδική χαρά, στον πεζόδρομο. Το αγαπημένο μας είναι στην παραλία στον Φλοίσβο αργά το απόγευμα....

Και επειδή το sidewalk chalk δεν είναι νέα ιστορία να σας θυμίσω τον Dick Van Dyke στην Mary Poppins και τη σκηνή του Chim Chim Chery. Εδώ στα Ιθπανικά: "chim chim chiró, aquello que quiero hacer lo hago yo".