Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Blended, not stirred!

Κάνε τον μικρό "Μποντ, Τζεμης Μποντ" (ξέρω ότι έχεις πει αυτή τη φράση εκ. φορές μπροστά στον καθρέπτη...), και τη μικρή Μποντ Γκιρλ, με ένα τατς βιολογικής διατροφής, μπόλικης δροσιάς και πολλών θρεπτικών συστατικών. 

Αν περισσέψει δοκιμάσε και εσύ, θα λειτουργήσει και ως ντι-τοξ μετά την Πασχαλινή κραιπάλη. 

Αυτό που θα χρειαστείς είναι μερικά φρούτα και λαχανικά (αν είναι και βιολογικά ακόμα καλύτερα) γιαούρτια και ένα καλό μπλέντερ και φαρδιά καλαμάκια (πουρφάν).  

Στο χωριό μου τα λένε σμούδηζ (ή ζμούδιεζ). 

Μπλέντετ, νοτ στιρντ! 

Πάμε λοιπόν...

 

Πρώτο Ζμούδη 

via

 

 

 

 

 

 

 







Θα χρειαστείς:

3/4 κούπας παγωμένες φράουλες (με κοτσανάκι και φύλλα)

3/4 κούπας παγωμένα ροδάκινο 

1/4 κούπας παγωμένα "δεντράκια" μπρόκολο 

170 γραμμάρια βιολογικό γιαούρτι ροδάκινο 

1/4 κούπας βιολογικός χυμός πορτοκαλιού 

1/4 στυμμένο λεμόνι 


Δεύτερο Ζμούδη

via
















Θα χρειαστείς:

2 κούπες παγωμένες φράουλες

1/2 βιολογική μπανάνα

4 παγωμένα "δεντράκια" μπρόκολο 

170 γραμμάρια βιολογικό γιαούρτι βατόμουρο

3/4 κούπας βιολογικός χυμός γκρέιπφρουτ



Τρίτο Ζμούδη - τροπικάουλ

via
















Θα χρειαστείς:

2 κούπες παγωμένο οργανικό μάνγκο

1/2 βιολογικό αβοκάντο

1/2 κούπα βιολογικός χυμός πορτοκάλι

170 γραμμάρια βιολογικό γιαούρτι ροδάκινο



Για να δούμε, ποιο είχε περισσότερο σουξέ; Ακούω για να δώσω κι άλλα στη συνέχεια!

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Πασχαλινές ιστορίες παρτ γουάν

Καθώς ο Σέργιος κοιμάται, μήπως και καταφέρουμε να πάμε στην ανάσταση παρέα παραθέτω χυμαδώς διαλόγους θρησκευτικής γνωριμίας...

via















- Αυτός αγάπη μου είναι ο επιτάφιος. 
- Τι είναι ο επιτάφιος μπαμπά;
- Είναι το κρεβατάκι του Χριστούλη που το έχουν στολίσει με λουλουδάκια.
- Ποιος είναι ο Χριστούλης;
- Ένας καλός κύριος, που έχει μητέρα την Παναγία.
- "Παναγίτσα μου!" που λέει η γιαγιά όταν πέφτω;
- Ναι αυτή.
- Τον ξέρω τον Χριστούλη;
- Είναι αυτός ο κύριος στις εικόνες στην εκκλησία.

.....
 
- Να, αυτός είναι ο επιτάφιος, με τα φαναράκια και τα κεράκια.
- Δε μου αρέσει. Είναι κακός.
- Όχι αγάπη μου, είναι καλός, είναι το κρεβατάκι του Χριστούλη.
- Δε μου αρέσει. Είναι μυτερός και κάνει χχχχχχχχ

.....
 
- Που είναι οι καμπάνες;
- Εκεί επάνω.
- Άκου πως κάνουν! Νταν!
- Ναι, αλλά δες εσύ τον επιτάφιο!
- Τον βλέπω. Ποιοι τον κρατάνε;
- Κάποιοι καλοί κύριοι από την εκκλησία.
- Πάνε να τον πετάξουν;
- Όχι αγάπη μου, τον πάνε βόλτα...
- Γιατί;

Αν κανείς έχει ακούσει για τα πάθη του Χριστού σε κλασικά εικονογραφημένα, ας ρίξει ένα σφύριγμα, δεν το χω να του το εξηγήσω με καρφιά, λόγχες και Γολγοθάδες..

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ο κύριος Νίκος όπως τον γνώρισα

Τον Νίκο τον Παπάζογλου τον γνώρισα ως κύριο Νίκο, πατέρα της Αδελαΐδας με την οποία κάναμε παρέα στο σχολείο και παίζαμε θέατρο μαζί. Τον γνώρισα ως έναν ακόμα "μπαμπάκα" που ερχόταν και έπαιρνε την κόρη του από τις πρόβες και ύστερα από στις θεατρικές παραστάσεις τα Σαββατοκύριακα. 
Τότε δεν είχα συνδέσει την εικόνα του με την ιδιότητά του. Ούτε ένα τραγούδι του δεν είχα ακούσει.
Ήταν όμως ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος, χαμογελαστός. Θυμάμαι αυτό το κούνημα του κεφαλιού του με το χαμόγελό του, όταν ερχόταν και μου έδινε συγχαρητήρια μετά την παράσταση. 

Αργότερα είχα την τύχη, ακόμα μαθητής γυμνασίου, να συμμετέχω στην ηχογράφηση ενός ντέμο μουσικής για τον "Μάγο του ΟΖ" στο "Αγροτικόν", το στούντιο του στην κάτω Τούμπα. Ήταν η εποχή του "Χαράτσι", του μοναδικού βινυλίου ελληνικής μουσικής που ποτέ αγόρασα. Μαζί με τον ηχολήπτη του, Γιώργο νομίζω τον λέγανε, ο κύριος Νίκος μου είχε πει ότι στον επόμενο δίσκο του θα με έβαζαν να παίξω τύμπανα. Το είχα δέσει σχοινί κορδόνι και η μάνα μου είδε και απόειδε να με συνεφέρει στην πραγματικότητα. 

Τα χρόνια πέρασαν, φύγαμε για σπουδές - εγώ στην Αγγλία, η Αδελαΐδα στην Αμερική - και από τότε χαθήκαμε.
Τον Παπάζογλου τον συναντούσα ξανά όταν ήμουν φαντάρος, στο on the road στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Λέγαμε που και που ένα γεια και δίναμε χαιρετισμούς. Ερχόταν εκεί με τη μοτοσυκλέτα του, παρέα με τους φίλους του τον Γιώργο τον πρίγκιπα και τον Μεγακλή. 


















Και τα χρόνια συνέχισαν να περνάνε...Το Σάββατο εκεί που τρώγαμε σε ένα μαγειρειό ακούστηκε κάποια στιγμή το "Φύσηξε ο Βαρδάρης". Σιγοτραγουδούσα τους στοίχους του και τρίπαρα στα παλιά, στη Θεσσαλονίκη, στο σχολείο, στις μαθητικές μπάντες, στο on the road. "Μα που ξέρεις όλα τα λόγια" με ρώτησε η Μαρκησία. 
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που "τα πα", έστω και νοερά με τον κύριο Νίκο.

Δεν ήξερα ότι ήταν άρρωστος. Έμαθα εκ των υστέρων ότι τις τελευταίες χημιοθεραπείες τις κάνανε "παρέα" με τον πατέρα μου και ότι τον περιμένανε. Στεναχωρήθηκα πολύ, γιαυτό και γράφω αυτό το ποστ, για τον πατέρα Παπάζογλου, όπως τον γνώρισα. 

Να ναι γλυκιά η μπουκαδούρα στα πανιά σου κύριε Νίκο...
 

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

τα φτυσε....

Βροχή όλη μέρα σήμερα και για κάποιους η Κυριακή είναι μια απόλυτη κοκούνινγκ μέρα, για τους έχοντες όμως 2χονα και 3χρονα στο σπίτι μπορεί να είναι μια ατελείωτη ημέρα. 
Αρχίσαμε πρωί πρωί στις 7. Και εσύ που διαβάζεις και ξέρεις, όταν αρχίζει το μικρό διαόλι αρχίζει με κουμπί ον-οφ. Ο ενήλικας θέλει σιγά σιγά το ζέσταμά του, τον καφέ του, το σούρσιμο στον καναπέ. Το παιδί όμως, άπαξ κι ανοίξει τα μάτια του αρχίζει με τα 1.000.

Έτσι κάπου στις 8:30 και αφού είχαμε πιει το γάλα μας και εγώ επιχειρούσα να δω 2-3 νέα στον υπολογιστή και ο Σέργιος Ντόρα μια επανάληψη νικελόντεον (το Θεό τους ρε π@#στη, έχω μάθει τους διαλόγους από έξω με αυτό το επεισόδιο με το Γερο-τρόλ-που-στη-γέφυρα-ζειιιιιι), τον ακούω τον μικρό μου δαίμονα να φτύνει.
Κάνω έτσι το κεφάλι μου και τον βλέπω να αφήνει σαδιστικά μια πλούσια φτυσιά επάνω από τον αποκωδικοποιητή της τηλεόρασης. Του βάζω χέρι, σκουπίζω με το χέρι μου το μηχάνημα και προχωράμε...


Ε, αν θέλεις το πιστεύεις, ο μικρός βραχυκύκλωσε τον αποκωδικοποιητή (είναι πλέον άχρηστος) με μια φτυσιά η οποία μπήκε μέσα στην πλακέτα από τις γρίλιες του εξαερισμού! Ίσως η πιο αστεία και εκνευριστική ζημιά που έχει κάνει ως τώρα! 

Σόρυ Ζετάκι, αλλά σήμερα θα παρουσιάσεις χωρίς την μπαμπακαοικογένεια...


Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

SA.BA.KO.

"Σα-μπα-κω μαμά, και μπαμπά!"
Από όλες τις λέξεις που έχει πει ποτέ κρατάω αυτό το απλό και απόλυτα τρυφερό.
(Η αλήθεια είναι ότι έχω γράψει ένα σωρό λέξεις και φράσεις σε ένα γουόρντ ντόκιουμεντ με τις πρώτες του λέξεις...)
Το ποστ αυτό είναι σφηνάκι. Είναι βραδινό, με τις τζαζιές μου να παίζουν από λαπτοπ, γιατί ως χαοτικός πατέρας έχω παροπλίσει το χάι έντ μεράκι και τα βινύλια και ακούω μουσικές στριμαριστές...
Ο Σέργιος κοιμάται επάνω, εμείς κάναμε το τσιγάρο της ημέρας και μας έμεινε το κρασί σκέτο. 
Η Μαρκις μιλάει με την κουμπάρα της από το Ιασώ η οποία ζει την τρίτη μέρα μητρότητας. Να σας ζήσει παιδιά η Αρτεμισούλα!!!


Σα-μπα-κω. Με αυτό άρχισα και με αυτό κλείνω. Άλλωστε, αυτό αρκεί για να ζήσεις μια ζωή...

Ξέρεις από...Πρέσπα;;;

Γκρινιάζουμε, εκνευριζόμαστε, τα λέμε μεταξύ μας, τα γράφουμε στα μπλόγκ, κράζουμε και μετά πάμε για νάνι ήσυχοι μέχρι την επόμενη ημέρα. Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα, έτσι όπως εμείς την καταντήσαμε, ενεργητικά και παθητικά.
Πέρασα την προηγούμενη εβδομάδα στην ακριτική Πρέσπα, στο χωριό Άγιος Γερμανός. Εγώ τον λέω Σαν Ζερμαν ντε Πρεσπ. Και να ναι καλά η δουλειά μου που όταν με στέλνει "επαγγελματικό ταξίδι" δε με πήζει σε τέρμιναλς και μίτινγκ ρουμς ξενοδοχείων, αλλά σε λίμνες, βουνά, τοπικές κοινωνίες και άλλα τέτοια εξωτίκ.

Η μικρή Πρέσπα, www.andreabonetti.com














Μέσα από τέτοια ταξίδια ανακαλύπτει κανείς την άλλη Ελλάδα και τα παιδιά της υπαίθρου. Παιδιά που όταν έρχονται για πρώτη φορά στην Αθήνα ρωτάνε τους δικούς τους "που είναι το χώμα;"! Κάτι σαν την Χάιντι που την κλειστοφόβησαν στο σπίτι της Ελίζας...

Είχα την τύχη να μπερδευτώ με τέτοια παιδιά ένα πρωινό. Πρεσπόπουλα του ολοήμερου δημοτικού σχολείου του Άγιου Γερμανού.
Ακούστε λοιπόν τι μαγκιές έχουν κάνει οι εκεί γονείς, με την παρότρυνση μερικών καλά κουρδισμένων...

Το ολοήμερο Δημοτικό στον Άγιο Γερμανό



















Η γύρω περιοχή εξυπηρετείται από ένα ολοήμερο δημοτικό σχολείο. Η πρώτη δημοτικού έχει 8 παιδάκια και μια τάξη! Οι μαθητές δεν τρώνε τζάνκ από καντίνα -  τρώνε σπιτικό φαγητό από μαγείρισσα που οι γονείς διάλεξαν. Τα φαγητά είναι όλα από βιολογικά προϊόντα. Οι πρώτοι δάσκαλοι που "δεν έκαναν" "άλλαξαν" μετά από εκτενή έρευνα σε όλη τη Δυτική Μακεδονία! Τα παιδιά λοιπόν, τελειώνουν τα μαθήματα, τρώνε, κάνουν μελέτη και μετά γυρίζουν σπίτι για παιχνίδι! Ωραία πράγματα...! Το σχολείο μέσα είναι μια κούκλα, όσο για τον περιβάλλοντα χώρο, τι να λέμε, οι άνθρωποι εκεί δεν έχουν αυτή την έννοια στο λεξιλόγιό τους...Είναι το φυσικό τους περιβάλλον!

Περιβαλλοντική εκπαίδευση στο Δημοτικό, 
από εργαζόμενους της ΕΠΠ





















Και όλα αυτά επειδή κάποιο σαν και εμάς ή όχι σαν κι εμάς διεκδικούν, συνεργάζονται και πετυχαίνουν. 
Μια τοπική ΜΚΟ που εργάζεται εδώ και 20 χρόνια στην περιοχή για τη φύση και τον άνθρωπο, η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών (ΕΠΠ) έχει κάνει θαύματα! Έχει φέρει τον άνθρωπο ξανά κοντά στη φύση με τρόπο αειφορικό και ισορροπημένο. 

Όσοι έχουν τα κοχόνες και την κάνουν όσο είναι ώρα από τα μεγάλα αστικά κέντρα, μαγκιά τεράστιά τους. Δεν είναι εύκολο και δεν είναι για όλους. Όμως κάθε φορά που γυρίζω από εκεί, τόσο νιώθω την απόσταση να μικραίνει...Λέτε να τα μαζεύουμε;;;;


Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ...

"Έχετε το παιδάκι σας στο νοσοκομείο;"
"Έχετε το βράδυ βάρδια δίπλα στο βλαστάρι σας και θα στραβώσετε σα τον σουγιά στη πολυθρόνα;"
"Ο/Η σύζυγος κοιμάται στο κρεβάτι του σπιτιού σας ενώ εσείς ταλαιπωρείστε στο νοσοκομείο;" 
"Οι ώρες περνάνε και δεν κλείνετε μάτι;"
"Ψάχνετε έναν τρόπο να πάτε την επόμενη ημέρα φρέσκοι στη δουλειά;"


Υπάρχει λύση! Κάντε σεξ με τον/την διπλανό/ή γονιό και μετατρέψτε την ταλαιπωρία σε ευχαρίστηση! Μη ξεχνάτε, βρίσκεστε εκεί...για το καλό των παιδιών!


Παραθέτω την είδηση όπως τη διάβασα εδώ.
Γαργαλιστική...!!!
Από όλο το σκηνικό κρατάτω το "Φεύγω και επιστρέφω σε δέκα λεπτά...»".
Μεγαλειώδης ατάκα...


Σε θάλαμο νοσηλείας της... παιδιατρικής κλινικής στο Ρίο και ακριβώς δίπλα σε παιδιά, έπιασε στα «πράσα» τους ασυγκράτητους γονείς δύο ασθενών μία νοσοκόμα...

Τους έπιασε να κάνουν σεξ στην... Παιδιατρική!
Το περιστατικό σύμφωνα με το dete.gr συνέβη στο Νοσοκομείου του Ρίου και όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε σάλο.
Η νοσοκόμα μπήκε στο θάλαμο κατά τη διάρκεια της νύχτας προκειμένου να κάνει τον απαραίτητο έλεγχο στα μικρά παιδιά που νοσηλεύονταν και... έπιασε επ’ αυτοφώρω τους γονείς στο δεύτερο κρεβάτι, κατά τη διάρκεια... ερωτικών περιπτύξεων!
Γαργαλιστική λεπτομέρεια, το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για τους γονείς του ενός από τα δύο παιδιά που νοσηλεύονταν στον ίδιο θάλαμο, αλλά για τον... πατέρα του ενός παιδιού και τη μητέρα του άλλου ανήλικου ασθενούς!
Προφανώς, οι δύο τους γνωρίστηκαν μέσα στο νοσοκομείο και στον θάλαμο, όπου έτυχε να νοσηλεύονται μαζί τα παιδιά τους εκείνο το βράδυ, έτυχε να έρθουν πιο κοντά! Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να αλλάξουν και τη θέση των ασθενών…
Η γυναίκα πήρε το δικό της παιδί από το κρεβάτι του και το μετέφερε στο κρεβάτι του άλλου παιδιού. Έτσι άφησαν κενό το δεύτερο κρεβάτι για να επιδοθούν σε ερωτικές περιπτύξεις. Και όλα αυτά, δίπλα στα δύο τους παιδιά!
Η νοσοκόμα που μπήκε στο θάλαμο για να ελέγξει τα παιδιά και να κάνει αλλαγή στους ορούς, υπέστη σοκ από την εικόνα του πατέρα και της μάνας να είναι ξαπλωμένοι στο δεύτερο κρεβάτι και να κάνουν σεξ!
Η υπάλληλος του νοσοκομείου αγρίεψε και έκανε αυστηρή παρατήρηση και στους δύο: «Δεν ντρέπεστε; Τι είναι αυτά που κάνετε δίπλα στα παιδιά σας; Φεύγω και επιστρέφω σε δέκα λεπτά...», είπε η εργαζόμενη κλείνοντας την πόρτα πίσω της.
Οι γονείς σηκώθηκαν από το κρεβάτι, μετέφεραν ξανά το ένα παιδί σε αυτό και κάθισαν πάλι στις καρέκλες τους περιμένοντας τη νοσοκόμα με κατεβασμένα τα κεφάλια...