Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Ο άγγλος ασθενής, ο γέρος και η θάλασσα.

Σου μιλάω έξω από τον τάφο που μόλις αναστήθηκα. Τέτοια κατάρα αυγουστιάτικη δεν έχει φάει ούτε ο Ραγκούσης από τους ταξιτζήδες...
10 ημέρες τώρα είμαι το απόλυτο καλοκαιρινό νοκ - άουτ με μια κατάσταση πυρετού απάλευτου, αντιβιώσεις, πονστάν, ντεπόν και τα πάντα όλα. Ευτυχώς σήμερα στέκομαι στα πόδια μου με μια ελαφράν μαστούρα, ανάμνηση της μούτζας. Τέλος πάντων, 10 χαμένες μέρες κι άλλο κακό να μη μας βρει.

Όλο αυτό το διάστημα η διάδραση με τον Σέργιο ήταν στο μινιμάλ υπό το φόβο της μεταδοτικότητας.

Πώς αντιλαμβάνονται όμως τα πιτσιρίκια μια τέτοια κατάσταση; Με όσα μπορώ να θυμηθώ καταγράφω ατάκτως ερριμένα...

Έκφραση "μη κολλήσεις": 
σαφώς και δύσκολο να γίνει αντιληπτή. Προχθές με έπιανε στη μύτη, στο στόμα, στο μέτωπο και μου έλεγε, "μπαμπά, δεν κολλάς, εντάξει;"
Έκφραση στοργής:
"μπαμπά, σου έφερα γαλατάκι στο μπιμπερό για να γίνεις καλύτερα!"
Έκφραση αγωνίας:
"μπαμπά μη φύγεις..." (μάλλον σύνδεση με την απουσία του πατέρα μου που μετά από αρρώστια - μακριά από εμάς- δεν τον βλέπει πια)
Έκφραση επιμονής:
"μπαμπά, θα πάμε σήμερα μια βολτίτσα; (εγώ Λάζαρος που κάνω τα πρώτα βήματα μετά από το πρόσταγμα του Γεσούς)


Και μια που σου λέω για βολτίτσες, έχω υποσχεθεί πολλά για την ποστ χλαπάτσα περίοδο και θα πρέπει να ανταποκριθώ στα περισσότερα.
Ένα από αυτά είναι το ψάρεμα. Το περιμένει ο Σέργιος πως και πως. Βέβαια, θα πρέπει να πάρω όλο το τσιμπραγκαλίδι, καλάμι, δόλωμα, ένα δύο ψαράκια από τον ψαρά για το πρώτο αλίευμα...




















Τελικά έχει πλάκα το πως κάποια πράγματα που είχες εντελώς ξεχάσει, αποκτούν ξανά ενδιαφέρον αν τα κάνεις με τα παιδιά.
Μέχρι λοιπόν να γίνω πλήρως καλά, ανασύρω αναμνήσεις από τα παιδικά μου ψαρέματα στη Χαλκιδική, τις μετατρέπω σε μπούλετς συμβουλών και τις μοιράζομαι μαζί σου, σε περίπτωση που ζήλεψες...

1. φορέστε άνετα και δροσερά ρούχα, πάρτε ένα φουτεράκι για αργά το απόγευμα.
2. Αν πάτε νωρίς το πρωί φορέστε γυαλιά ηλίου, αντηλιακή κρέμα και καπέλο.
3. Έχετε μαζί σας φάρμακα για αντιμετώπιση τσιμπημάτων (πχ σφήκες, μέλισσες)
4. έχετε μαζί σας και ένα μικρό φαρμακείο (χανσαπλάστ κλπ).
5. επιλέξτε δόλωμα που δολώνεται εύκολα -πχ σκουλήκι
6. ένα ψυγειάκι για τη ψαριά σας θα την κρατήσει σε καλή κατάσταση μέχρι τη κουζίνα
8. πάρτε μαζί σας κολατσιό, νερό χυμό.
9. επιλέξτε "ψαρότοπο" κοντά στο σπίτι για να μη χαθεί το ενδιαφέρον πριν και μετά το ψάρεμα.
10. καλό θα είναι τα παιδιά να φοράνε σωσίβιο αν ψαρεύετε από ντόκο ή από βάρκα.
11. η σύνθεση της παρέας να είναι ένας γονιός - ένα παιδί, για να υπάρχει έλεγχος...

Τέλος, αν το παιδί σου μπερδέψει πετονιές, τα κάνει χάλια και όλα τα απρεπή, μη χαλαστείς. Ο πατέρας μου στάνταρντ με έχεζε που του μπέρδευα τις πετονιές και κάπως έτσι σταμάτησα το ψάρεμα. Ιδού, έκανα και τη ψυχοθεραπεία μου!

Καλή ψαριά δε λέω - είναι γρουσουζιά - θα πω καλά να περάσετε και στο τέλος να...χορτάσετε!



















2 σχόλια:

Καρπουζοκέφαλος είπε...

Βασανισμένε πατέρα, καλή πλήρη ανάρρωση.
Η οπτική των μικρών είναι όντως όλα τα λεφτά! Αν δεν κολλάει η μύτη, το στόμα και το μέτωπό, όλα καλά!!!

Όσο για το ψάρεμα, έχω κι εγώ να το κάνω από πολύ μικρός στην Χαλκιδικούλλλα. Mε τα μικρά μου ποτέ, αλλά φαίνεται υπέροχη ιδέα., Eυχαριστώ για τις συμβουλές.

μπαμπάκα; είπε...

@watermellowman: τρελά ψαρέματα τσαπαρί, καθετές, δίχτυα, παραγάδια...Όπως λέει και ο λλαός, "σα τη Χαλλκιδική, δεν έχει".