Ντου γιου λάικ δε γρης;

Έχει πολύ πλάκα να βλέπεις το παιδί σου να σου "φέρνει" καινούρια πράγματα από τον παιδικό.
Και δεν αναφέρομαι σε ιώσεις, χειροτεχνίες και ζωγραφιές, αλλά σε αλλαγές στη συμπεριφορά του και σε νέες γνώσεις.

Για παράδειγμα, βλέπω ότι ο Σέργιος έχει γίνει πολύ πιο εξωστρεφής, δεν ντρέπεται και του αρέσει να μας δείχνει ότι νέο έχει "μάθει". Η αυτοπεποίθησή του έχει ενισχυθεί και του αρέσει να δοκιμάζει νέα πράγματα.

Το μεγαλύτερο γέλιο όμως πέφτει με τα αγγλικά. Η επαφή του με την ξένη γλώσσα είναι καθημερινή, γιατί πηγαίνει σε αγγλόφωνο παιδικό. Όλες οι κυρίες είναι "μις" και το λεξιλόγιό του μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Βέβαια επειδή ποτέ δεν είναι οι λέξεις αρκετές, ο Σέργιος έχει προχωρήσει και στα δικά του αγγλικά.

 Παραθέτω μερικά για να δεις τι ακούμε...
-Αγόρι μου πώς λένε την μπετονιέρα στα αγγλικά;
-"Μπέτονιετς"
-Το φαγητό;
-"Φάγητς"
-Τους εκσκαφείς;
-"Γκάμανγκερς" (εδώ γίνεται διπλή μετάφραση - από "γκαμάγκες")
-Την μαμά;
-"Μάμα"

Εντ σόου ον...

Τελικά πράγματι, η φάση "παιδικός" είναι πολύ καλή. Το πρωί το σπίτι έχει "μοναστηριακή" ησυχία, το μεσημέρι το παιδί κοιμάται σαν "τούβλο" και το απόγευμα έχει όρεξη για παιχνίδι με την οικογένεια.
Αυτά τα λίγα "πρακτικά". Για τα ουσιαστικά οφέλη ούτε λόγος...γι αυτά όμως θα τα λέμε σε βάθος χρόνου.
Όπως φαίνεται, μέχρι στιγμής, χαλάλι οι αποχωρισμοί, οι σπαραγμοί και...τα ευρά μας!

Κλείνω με το καλύτερο, που μου 'πε τραγουδιστά εχθές πριν κοιμηθεί και με έλιωσε (ως μουσικόφιλο):
do, re, mi, fa, so, la, ti, do! 
ΤΙ και όχι ΣΙ!
Μα που πάει το παιδί μου, στο FAME?