Ντορς του αρμ

Αγαπημένε μου Σέργιε, Τι κάνεις; 
Λείπω από το σπίτι μια εβδομάδα τώρα και μου έχει λείψει η φατσούλα σου... Δεν ξέρω αν σου το είπε η μαμά, αλλά είμαι τόσο καιρό στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσω τον παππού να γίνει πιλότος. Ναι, μετά από 40 χρόνια δικηγορίας του ήρθε έτσι ξαφνικά να κάνει τη τρέλα. Μικρέ μου φίλε, σου έχω καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι τελικά τα κατάφερε ο παππούς και πήρε το δίπλωμα εχθές. Έγινε πιλότος να οδηγάει αεροπλάνα και να πετάει όπου θέλει, όποτε θέλει και να βρίσκεται παρέα με όποιους θέλει. 
Καλό ε;

Τα κακά νέα είναι ότι με τόοοοσα ταξίδια, ίσως να μη προλαβαίνουμε να τον βλέπουμε τόσο συχνά. Θα μας στέλνει όμως φωτογραφίες που πάντα του άρεσε να τραβάει. Φαντάζομαι ότι το πρώτο του ταξίδι θα είναι στη Βραζιλία, για να ακούει τις αγαπημένες του μουσικές. Να βρει εκεί την Αστρούδη, την Έλις και την άλλη παλιοπαρέα. Ναι αυτή τη μουσική που σου αρέσει κι εσένα! Θα πάει στις Άλπεις να ξαναπιάσει το σκι που μου μάθε όταν ήμουν μικρούλης σαν κι εσένα. Θα πάει στην Νέα Υόρκη, να ακούσει τον Όσκαρ στο Μπλου Νόουτ και στο Γαλλικό νότο να πίνει κρασιά... 
Θα πάει πολλά ταξίδια ο παππούς. Τι σόι πιλότος έγινε; 
Άντε γλυκιέ παππού, ντορς του αρμ- κρος τσεκ....