Παιδιά σε κουτιά

Όχι δεν μπαίνουν τα παιδιά σε "κουτάκια" λογικής, στερεοτύπων και άλλα τέτοια "γερμανικής" σχολής του στυλ "ρίχνω το βιωτικό επίπεδο για να πέσουν οι τιμές". Και όσο χρόνο σας πάρει για να βάλετε όλα αυτά σε...κουτάκια και να με καταλάβετε, θα σας διηγηθώ ένα τραγελαφικό επεισόδιο που έζησα τις προάλλες.


Σάββατο μεσημέρι. Πολυκατάστημα στη Γλυφάδα. Όροφος με παιδικά βιβλία και παιχνίδια. Κάποια στιγμή σε μια συμπαθέστατη γωνιά ήταν ένα παιδάκι με πλούσιο μακρύ μαλλί, και έπαιζε σκυμμένο πάνω από ένα τραπέζι με λέγκο. Το βλέπω και λέω στον Σέργιο: 

"Έλα εδώ αγάπη μου να παίξεις με το κοριτσάκι!"

Τι ήθελα και μίλησα; Ξαφνικά γυρίζει η μητέρα του, δύο βήματα πιο πέρα, με καρφώνει με μια ματιά του στιλ "αχ....άτιμε, τι είπες τώρα;" και μου λέει όλο νόημα δαγκώνοντας τα χείλη της:
"Αγοραάκι". 

boy or girl? this is the question!

Αισθάνθηκα άσχημα γιατί με την αντίδρασή της με πήρε γραμμή και το αγοράκι και με κοίταξε όλο απορία. Έπρεπε να τα μπαλώσω άμεσα, όπως και έκανα πιστεύω με αρκετή επιτυχία, αν κρίνω από την άμεση διάθεση του παιδιού να παίξει με τον γιο μου σε παρακείμενη γωνιά με πλέη μομπίλ.


Αφού λοιπόν ο μικρός έπαιξε με τον Σέργιο και γίναμε όλοι φίλοι, κάποια στιγμή πέρασε η μητέρα του και του ζήτησε να διαλέξει κάτι από το σταντ των πλεη μομπίλ.


Ο μικρός επέλεξε το σετ κουζίνα-μάγειρας. Προβληματισμένη με την επιλογή του, η μαμά αντιπρότεινε ως "καλύτερο" το σετ "Οδοστρωτήρας".

Την κοίταξα και χαριτολογώντας της είπα: 
"μα πως μπορείτε να του το αρνηθείτε στην εποχή του μάστερ σεφ;". 

Με αυτό το επιχείρημα η κατά τα άλλα παραδοσιακοτρέντη μαμά έφυγε προς το ταμείο με το πλεη μομπίλ κουζίνα ανά χείρας.


Συμπεράσματα:


Πρώτον: Δεν λέμε ποτέ "αγοράκι" ή "κοριτσάκι" αν δεν είμαστε 100% σίγουροι. Η λέξη που γυρεύουμε είναι "παιδάκι". Ακριβώς όπως κάνουμε όταν μια γυναίκα έχει περισσότερο όγκο στη κοιλιά και δεν γνωρίζουμε αν είναι έγκυος ή απλά έχει πάρει μερικά κιλάκια. 


Δεύτερον: Άμα είσαι παραδοσιακός και υποστηρίζεις τις σχέσεις "κουζίνα=κορίτσι" "μπουλντόζες=αγόρι" τότε κούρεψε το αγοράκι σου σαν τον Δημητράκη στο "Νησί".
Αν είσαι τρέντυ και το παιδί έχει μαλλάκι κάτω από τους ώμους του μην αρπάζεσαι όταν κάποιος κάνει λάθος. Αντιμετώπισέ το με χιούμορ, μάλλον δεν θα είναι και η πρώτη φορά...


Τρίτον: Η κουζίνα είναι γιούνισεξ υπόθεση και δεν προδικάζει τίποτα. Δείτε τον συμπαθέστατο κύριο Σκαρμούτσο με τις Τατούκες.

Τέλος, λάθη κάνουμε όλοι. Το θέμα είναι να μην το κάνουμε "θέμα". Η ζωή μας δυστυχώς είναι όλο κουτάκια...Ο κόσμος των παιδιών όμως είναι τόσο τεράστιος που δε χωράει ούτε κατά διάνοια μέσα σε αυτά!