Βόλτα με φουσκωτό

Ο μικρός έζησε την πρώτη του "ναυτική" εμπειρία φέτος στη Χαλκιδική και από ότι φαίνεται θα έχει και αυτός ολίγην αλμύρα να κυλάει στο αίμα του...

Η πρώτη του βόλτα έγινε με ένα μικρό φουσκωτό του αδερφού μου, απογευματάκι με μπουνάτσα.

Είχε κοζάρει το βαρκάκι που ήταν δεμένο στο ρεμέτζο και ζητούσε να πάμε εκεί σαν τρελός.

Έτσι, παρ΄όλες τις αρχικές σκέψεις μας με την marquise, κυρίως για θέματα ασφάλειας (καθώς δεν ξέρει να κολυμπάει ακόμα), τελικά τον φορτώσαμε με τον αδερφό μου για μια βόλτα "με τα κουπιά".

Ο μικρός τραγουδούσε "όου-όου-όου-ο-ο" (row row row your boat...τς...έχουμε πχιότητα στο σπίτι μας) και δε μπορούσε να φανταστεί το ντελίριο που θα ζούσε μετά από λίγα λεπτά...

Αφού απομακρυνθήκαμε τα προβλεπόμενα μέτρα από την ακτή βάλαμε τη μηχανή!  

πρώτη βόλτα με το φουσκωτό

Εκεί είχα έναν μικρό φόβο μη φοβηθεί από τον ήχο (επηρεασμένος από τη δική μου αντίδραση στην ηλικία του που είχα κάνει τον πατέρα μου Arnold από το πολύ κουπί....), αλλά ο μικρός αποδείχθηκε βελτιωμένο μοντέλο. 

Όχι μόνο τρελάθηκε με τη μηχανή, αλλά ζητούσε "πάτα γκάζι" και να τον πηγαίνουμε κόντρα στο κυματάκι για να κουνάει περισσότερο...

Είναι τρομερή φάση να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές με το παιδί σου. Είχαμε φτιάξει ένα μικρό men's club! 

Το φουσκωτάκι, όπως είπα είναι του αδερφού μου, η μηχανή όμως είναι αγορασμένη το 1979 από τον παππού (!). Είναι μια αερόψυκτη YAMAHA (μοντέλο P125A) η οποία ήταν "άβρεχτη" για 30 χρόνια. Με αυτή τη μηχανούλα γνώρισα και εγώ τη θάλασσα στην ηλικία του μικρού.  Το φουσκωτό εκείνο (ένα παλιό zodiac) δεν υπάρχει πια - η μηχανή αντιθέτως ζει και ταξιδεύει την τρίτη γενιά της οικογένειας! 

ο μπαμπάκας πολλά χρόνια πριν. Η μηχανή είναι η ίδια